________________ 112 पाइअविन्नाणकहा-१ KuN रण्णंमि चइऊण गच्छसु / 'कामंधो सव्वओ अंधो ' इअ वयणं सच्चावंतो सो चंदसेणनरिंदो तीए वयणं असुणंतो सिग्घं सिग्घं आसं नोदयंतो संझाकाले नियनयरसमीवे उवागओ गूढदुवारेण य नयरे पविसित्ता निज्जणठाणत्थिए सत्थधरसुहडरक्खियपासाए समागंतूण सञ्चवई उवरियणमालगे ठवित्ता, पुणो आसं समारोहित्ता नियरायमंदिरे समागओ / सा य सञ्चवई रत्तीए भत्तु-पुत्त-विओगदुक्खेण खुहं पिवासं च न गणंती, हिययंमि सीलरक्खणत्थं नमुक्कारमहामंतं सुमरेइ / एआओ कट्ठाओ निग्गमणोवायं चिंतेइ-किमहं एआओ पासायाओ पडित्ता अप्पवहं करेमि ?, अहवा एणं निवं हंतूण पलाएमि ?, किं करोमि ?, कहं वा सीलं रक्खेमि ?, इञ्चाइचिंताए रत्तिं नेसी। पभाए सहस्सकिरणो सहस्सकिरणेहिं भुवणतलं पयासेइ / पासायस्स विविहसोहाओ मज्झगया य रंगभूमी वि तीए चित्तं न आगरिसंति / सव्वं मसाणमिव आभाइ / कहं एयाओ सुहडरक्खियपासायाओ निग्गमिस्सामि अहवा