________________
श्रीदशवैकालिकसूत्रम्
४०१ उक्तं व्रतषट्कम्, अधुना कायषट्कमुच्यते । तत्र पृथ्वीकायमधिकृत्याहपुढविकायं न हिंसंति, मणसा वयस कायसा । तिविहेण करणजोएणं, संजया सुसमाहिया ॥२६।।
पृथ्वीकार्य न हिंसन्ति । मनोवचनकायैः । त्रिविधेन करणयोगेनकरणकारणानुमतिरूपेण । संयताः । सुसमाहिताः-सुष्ठु समाधानभाजः ।।
अत्रैव हिंसादोषमाहपुढविकायं विहिंसंतो, हिंसई उ तयस्सिए । तसे य विविहे पाणे, चक्खुसे य अचक्खुसे ।।२७।।
पृथ्वीकायं विहिंसन् हिनस्त्येव । तुशब्द-एवार्थे । तदाश्रितान्-पृथ्वीकायाश्रितान् । सांश्च-चकारात् स्थावरांश्च । विविधान् प्राणिनः । चाक्षुषांश्च-चक्षुरिन्द्रयग्राह्यानग्रांश्च ।।
निगमयन्नाहतम्हा एवं वियाणित्ता, दोसं दुग्गइवड्डणं । पुढविकायसमारंभं, जावजीवाइ वजए ।।२८।। स्पष्टः । नवरम् । समारम्भम्-घट्टनमर्दनादिकम् ।। उक्तः सप्तमस्थानविधिः, अष्टममाहआउक्कायं न हिंसंति, मणसा रयस कायसा । तिविहेण करणजोएणं, संजया सुसमाहिया ।।२९।। आउक्कायं विहिंसंतो, हिंसई उ तपस्मिए । तसे य विविहे पाणे, चक्खुसे य अचक्खुसे ।।३०।। तम्हा एवं वियाणित्ता, दोसं दुग्गइवड्डणं । आउक्कायसमारंभं, जावजीवाइ वजए ।।३१।। त्रयमपि प्राग्वत् । उक्तमष्टमं, नवममाहजायतेयं न इच्छंति, पावगं जलइत्तए । तिक्खमन्नयरं सत्थं, सव्वओ वि दुरासयं ॥३२॥
Jain Education International
For Personal & Private Use Only
www.jainelibrary.org
