________________
श्रीदशवैकालिकसूत्रम्
तं भवे भत्तपाणं तु, संजयाण अकप्पियं ।
दिंतियं पडियाइक्खे, न मे कप्पइ तारिसं ।। १५ ।।
प्राग्वत् ।
उप्पलं परमं वावि, कुमुयं वा मगदंतियं । अन्नं वा पुप्फसचित्तं तं च सम्मद्दिया दए । । १६ ।। स्पष्टः । नवरम् । संमृज्य छिन्नानामेव अपरिणतानां मर्द्दनं कृत्वा । अत्राह परः–“सम्मद्दमाणी पाणाणां” इत्यादि प्रागुक्तमेव । उच्यते-तत्रे सामान्येनोक्तम् । इह तु विशेषोक्तेर्न दोषः ।। तं भवे भत्तपाणं तु, संजयाण अकप्पियं । दिंतियं पडियाइक्खे, न मे कप्पइ तारिसं ।। १७ ।।
तथा
सालुयं वा विरालियं, कुमुउप्पलनालियं । मुणालियं सासवनालियं, उच्छुखण्डं अनिव्वुडं । ।१८।। शालूक्रम्-उत्पलकन्दम् । बिरालिकाम् - पलाशकन्दरूपाम् । कुमुदोत्पलनालिके- अल्पं नालं नालिका । मृणालिकाम् मृणालं पद्मनालं, अल्पं मृणालं मृणालिकाम् । सर्षपनालिकाम्-सिद्धार्थमञ्जरीम् । इक्षुखण्डम् अनिर्वृतम् । इदं च पूर्वेष्वपि योज्यम् ।।
किं च
तरुणगं वा पवालं, रुक्खस्स तणगस्स वा ।
अन्नस्स वावि हरियस्स, आमगं परिवज्जए । । १९ । । युग्मम्
तरुणंकम्-कठिनीभूतं पत्रम् । प्रवालं वा पल्लव वृक्षादेः । तृणकस्य वामधुरतृणादेः । अन्यस्य वा हरितस्य - आर्यकादेः । आमम् - अपरिणतम् । वर्जयेत् ।।
तथा
तरुणियं वा छिवाडिं, आमियं भज्जियं सई ।
दिंतियं पडियाइक्खे, न मे कप्पइ तारिसं ।। २० ।।
० यो० ६ १०.१२ ।। १. कुमुदोत्पलयोः १० टि० ।। २. शस्त्र लाग्या वगरनुं १० टि० ।।
३८७
Jain Education International
For Personal & Private Use Only
www.jainelibrary.org
