________________
श्रीदशवैकालिकसूत्रम्
१७३ . एवं निराकृते दूते, कृष्णे रक्ताथ रुक्मिणी !
ऊचे पितृष्वसा वत्से!, बाल्ये त्वां प्रेक्ष्य मेऽङ्कगाम् ।।१६०४ ।। कृष्णाग्रमहिषी भावि-न्येषेत्यूचेऽतिमुक्तकः । रुक्मिणास्मै न दत्तासि, दत्ता त्वं दामघोषये ।।१६०५।। रुक्मिण्याह मुनिप्रोक्तं, विसंवदति जातु किम् ? । मेघानां गर्जितं प्रातः, किं भवेद् वृष्टिवर्जितम् ? ।।१६०६।।
ज्ञात्वातिरागिणीं कृष्णे, रुक्मिणी सा पितृष्वसा । दूतं प्रच्छन्नमादिश्य, कृष्णमेवर्मजिज्ञपत् ।।१६०७ ।। माघमासे सिताष्टम्यां, नागार्चनमिषाद्वने । आयातां रुक्मिणी हर्तु-मेयास्त्वं रथवाहनः ।।१६०८ ।। श्रुत्वेति रुक्मिणीदूत-वाचिक पिप्रियेऽच्युतः । आहूतो रुक्मिणीहेतोः, शिशुपालस्तु रुक्मिणा ।।१६०९।। कृष्णोऽथ स्यन्दनारूढः, कुण्डिनोद्यानमीयिवान् । हलिना बलिना सार्द्धं, स्वैरप्यनुपलक्षितः ।।१६१० ।। __ इतोऽपि निरगानाग-पूजाव्याजेन रुक्मिणी ।
अनुज्ञाता पितृष्वस्रा, कृष्णस्यन्दनमासदत् ।।१६११ । । अथ किञ्चिद् गते कृष्णे, सपूत्कारं पितृष्वसा । आख्यत् स्वदोषमोषाय, रुक्मिणी हरिणा हता ।।१६१२ ।। पाञ्चजन्यं सुघोषं च, शङ्खावापूर्य शौर्यतः । प्रसह्य रुक्मिणी हत्वा, चेलतुः शीरिशाङ्गिणौ ।।१६१३।। हतां स्वसारमाकर्ण्य, दधावेऽनुपदं हरेः ।
शिशुपालान्वितो रुक्मी, द्वेषवद्रागैसङ्गतः ।।१६१४ ।। १. लोकभाषया पुष्फी (फोई) इति ९ टिं० ।। *०मेक० १.३.१० ।। २. मत्समीपस्थाम् ९ टि० ।। ३. ऋषिः ९ टि० ।। ४. शिशुपालाय ९ टि० ।। ५. वितथं न स्यात् ९ टि० ।। ६. जणायउ (जणाव्यु) ९ टि० ।। . • हतु ने० १ ।। ७. पृणाति स्म ३. टि० ।। 0 इतः श्लोकप्रमाणः पाठः ४ प्रतौ नास्ति ।। तो १.३.६ ।।
०ख्या० ८ ।। ८. स्वापराधाच्छादनाय ९ टि० ।। ९. बलतः ९ टि० ।। १०. हठात् ९ टि० ।। ११. धावति . स्म ९ टि० ।। १२. कृष्ण केइषो जहीषो जिआ पठ (कृष्ण केम जाय ते हुं जोई लडं) इति ९ टि० ।। १३.
रागेण सह द्वेषः समेति ९ टि० ।।
Jain Education International
For Personal & Private Use Only
www.jainelibrary.org