________________
श्री कापिलीयाध्ययन-८
अधुवे असासयम्मि, संसारम्मि दुक्खपउराए । किं नाम होज्ज तं कम्मयं, जेणाहं दुग्गइं न गच्छेज्जा ||१| अध्रुवे अशाश्वते, संसारे तु दुःखप्रचुरके | किं नाम भवेत् तत् कर्मकं, येनाहं दुर्गतिं न गच्छेयम् ।।१। विजहित्तु पुव्वसंजोगं, न सिणेहं कहिंचि कुग्विज्जा । असिणेह सिणेहकरेहिं, दोसपओसेहिं मुच्चए भिक्खू ।।२। विहाय पूर्वसंयोगं,न स्नेहं क्वचित् कुर्वीत ।। अस्नेहः स्नेहकरेषु, दोषप्रदोषैर्मुच्यते भिक्षुः ।।२।। तो नाणदंसणसमग्गो, हिअनिस्सेअसाए सव्वजीवाणं । तेसिं विमोक्खणट्ठाए, भासइ मुणिवरो विगयमोहो ।।३।। ततः ज्ञानदर्शनसमग्रः हितनिः श्रेयसाय सर्वजीवानाम् । तेषां विमोक्षणार्थाय, भाषते मुनिवरो विगतमोहा ।।३।। सव्वं गंथं कलहं च, विप्पज्जहे तहाविहं भिक्खू । सव्वेसु कामजाएसु, पासमाणो न लिप्पइ ताई ।।४।।
६२
Jain Education International
For Personal & Private Use Only
www.jainelibrary.org
