________________
१७२ • श्रीनेमिनाथस्तोत्रसङ्ग्रहः तुव कुवकनंफोधिस्स तं न एति पुहस्पती, कथमहमथो नातुं सक्को विसंथुलमंतथी । चलन-कमलं सेवे निच्चं तुमं कलुनानिधी, मम हलिकुलुत्तंसासेयं तुमा तु फविस्सति ।।२१।। [हरिणी] नवचलतपितानतेहकंती कुमततमोहलने सहस्सलस्सी । मतनमतखनालिकंथवाहो चयतु सिवातनयो अरिटुनमी ।।२२।। . [पुष्पिताग्रा] अपभ्रंश :पइं दिठिहिं जिणनाह, जांह न दिठि समुल्लसइ । तं पुण गुरुकम्माह, दोसु न तांह कुबुद्धि यांह ॥२३।। [गाा] जे जिणवर तुह आण पालहिं तहिं संजमु सहलु । जं विणु आण-विनाण तं तु सखंडण जिम्व अहलु ॥२४॥ : अन्नारिसु तुहमग्ग, अवराइ सुतवु आयरइ ।, सगड जेम्व धुरभग्गु, किम्व सथर पहि संचरइ ॥२५॥ समसंस्कृतम् :तरणिकर-तरुणतर-विमलकेवलधरं, धरणिधरसारसमसमयगुणसुंदरं । देवमघहरणमहमसदसम्मदपदं, भीमभवभय भिदाकरणमभिभवनुदं ॥२६॥ [सुप्रभा] विधुरभरदंतिदरदलनकंठीरवं, तं भजे गतजरा-मरण दारुणभवं । तार तर हार हर हास गुणगणमयं, सिद्धिरमणीरमणलीलालयं ॥२७॥ युगलं ॥ देव-गुरुरेव नहि देवमहिमोदयं, भणति तव कोहमानंदकमलालयं ।
Jain Education International
For Personal & Private Use Only
www.jainelibrary.org