________________
आगम
(३०-व)
“गच्छाचार" - प्रकीर्णकसूत्र-७ (मूलं+वृत्ति:)
------------ मूलं ||८|| मुनि दीपरत्नसागरेण संकलित......आगमसूत्र-३०-७], प्रकीर्णकसूत्र-[७] "गच्छाचार" मलं एवं वानर्षिगणि विहिता वत्ति:
4%
प्रत सूत्रांक ||७८||
इच्छि०॥हे इन्द्रभूते ! 'इष्यते' वान्छा क्रियते 'यत्र' गणे 'सदा' सर्वकालं उग्रपदापेक्षया द्वितीयमपवादपदं तेनापि अप्रियता प्रगता असवः-प्राणा जीवा यस्मात्तत्मासुकं, किं?'-उदक' जलं 'आगमविधिना' आचाराङ्गनिशीथादिसिद्धान्तोक्तप्रकारेण गा.eनिपुणं यथा स्यात्तथा गच्छो भणितः॥ ७८ ॥
जत्थ य मूलविसूइय अन्नयरे वा विचित्तमायके । उप्पण्णे जलणुलालणाइ न करह तयं गच्छं ॥७९॥
जत्थ०॥ यत्र च गणे शूले विशूचिकायां च, आर्षत्वाद्विभक्तिलोपः, अन्यतरस्मिन् वा 'विचित्रे' अनेकविधे 'आतङ्के सद्योघातिरोगे 'उत्पन्ने' प्रादुर्भूते सति ज्वलनस्य-अग्नेरुज्ज्वालनं-प्रज्वलनं ज्वलनोज्वालनं अन्यारम्भमित्यर्थः मुनयो न कुर्वन्ति, आदिशब्दादन्यदपि सदोष, स गच्छा, आवश्यकोकाषाढाचार्यवदिति ॥ ७९ ॥
बीयपएणं सारूविगाइ सडाइमाइएहिं च । कारिती जयणाए गोयम! गच्छं तयं भणियं ॥८॥ बीय०॥ 'द्वितीयपदेन' अपवादपदेन सारूपिकादिभिः श्राद्धादिभिश्च कारयन्ति 'यतनया' निशीथादिग्रन्थोक्तयतनाकरणेन, यथा-"साहुणो सूलं विसूइया वा होजा, तो तावणे इमा जयणा-महापीडाए जत्थ अगणी अहाकज्जो झियाइ तत्थ गंतुं सूलादि तावेयषं जइ गिहवइणो अचियत्तं न भवइ, अब गुज्झगाणि तावेयवाणि ताणि य गिहत्थपुरओ न स-15 कति तावे तो ण गम्मइ" इत्यादियतनाविशेषो विशेषज्ञैर्विशेषसूत्राद्विज्ञेयः, तत्र प्रथम मुण्डितशिराः शुक्लवास परिधायी कच्छां न बधीत अभार्याको भिक्षां हिण्डमानः सारूपिकस्तस्य समीपे, तस्याभावे सभार्याको वा शुक्लाम्बरधरो मुण्डितशिराः सशिखाकोऽदण्डकोऽपात्रकः सिद्धपुत्रका, तस्याभावे त्यकचारित्रः पश्चात्कृतः, तस्याभावे गृहीताणुव्रतः श्राद्ध, तस्याभावे ।। १४
दीप
अनुक्रम
ॐॐॐॐकारुर
[७८]
-
-
~52~
