________________
आगम
(२८-व)
"तन्दुलवैचारिकं” - प्रकीर्णकसूत्र-५ (मूलं+अवचूर्णि:)
----- ----- मूलं [४]/गाथा ||१७...|| ---------- मुनि दीपरत्नसागरेण संकलित......आगमसूत्र-२८-व), प्रकीर्णकसूत्र-[9] “तंदुलवैचारिक” मूलं एवं विजयविमल गणि कृता अवचूर्णि:
प्र.
हारपरि
||१७..||
आहच आहारेइ आहच परिणामेइ आहच्च ऊससेइ आ० नीससइ, माउजीवरसहरणी पुत्तजीवरसहरणी
| गर्भ आमाउजीवपडिबद्धा पुत्तजीवं फुडा तम्हा आहारेइ तम्हा परिणामेइ अवरावि णं पुत्तजीवपडिबद्धा माउजीवफुडा तम्हा चिणाइ, से एएणं अटेणं गोयमा! एवं वुच्चइ-जीवे णं गम्भगए समाणे नो पहू मुहेणं
णामादि कावलियं आहारं आहरित्तए । (सूत्रं ४) | 'जीवेणं' हे भदन्त ! हे भवान्त ! हे दयैकरसकृतवाग्वृष्ट्याद्रीकृतभव्यहृदयवसुंधर ! जीवो गर्भगतः सन् प्रभुः-समर्थः मुखेन-वक्त्रेण कवलैर्भवं कावलिकं आहार-अशनादिकं 'आहारित्तए'त्ति आहर्तुं अदनं कर्तुमिति ?, आह जगदीश्वर:हे गौतम ! नायमर्थः समर्थः, श्रीगौतमः प्राह-'से' अथ केनार्थेन एवं प्रोच्यते ?, विश्वकवत्सलो वीरः प्राह-हे गौतम! जीवो गर्भगतः सन् 'सबउत्ति सर्वात्मना-सर्वप्रकारेण आहारयति, आहारतया गृह्णातीत्यर्थः, सर्वात्मना परिणामयति, शरीरादितया गृह्णातीत्यर्थः, सर्वतः-सर्वात्मना 'उच्छसिति' सर्वप्रकारेण अर्ध्वश्वासं गृह्णातीत्यर्थः, सर्वतः-सर्वात्मना निःश्वसिति-श्वासमोक्षणं करोतीत्यर्थः, अभीक्ष्णं-पुनः पुनः आहारयति अभीक्ष्णं परिणामयति अभीक्ष्णमुच्छ
सिति अभीक्ष्णं निःश्वसिति, 'आह'त्ति कदाचिदाहारयति कदाचिन्नाहारयति तथास्वभावत्वात् कदाचित् परि-1४ Wणामयति कदाचिन्न परिणामयति कदाचिदुच्छ्रसिति कदाचिनोच्छसिति कदाचिन्निन्वसिति कदाचिन्न निःश्वसिति अप-1&। कार्याधावस्थायां । अथ कथं सर्वतः आहारयतीत्याह-'माउजीवर रसः हियते-आदीयते यया सा रसहरणी नाभिनाल-
II मित्यर्थः मातृजीवस्य रसहरणी मातृजीवरसहरणी, किमित्याह-पुत्रजीवरसहरणी, पुत्रस्य रसोपादाने कारणत्वात्,
दीप अनुक्रम
[२१]
~ 21~