________________
आगम
(२८-वृ)
प्रत
सूत्रांक [3]
+
॥१७..||
दीप
अनुक्रम
[२०]
“तन्दुलवैचारिकं” - प्रकीर्णकसूत्र -५ (मूलं+अवचूर्णि:)
मूलं [ ३ ] / गाथा || १७,,,||
मुनि दीपरत्नसागरेण संकलित आगमसूत्र -[ २८-वृ], प्रकीर्णकसूत्र [५] “तंदुलवैचारिकं मूलं एवं विजयविमल गणि कृता अवचूर्णि:
लक्षं स्यात्, प्रकाशके स्वादित्यचन्द्रादावधिकमपि विषयपरिमाणं स्यात्, नात्र विषये नियमः कोऽपि निर्दिष्टोऽस्ति सिद्धान्ते, यतः पुष्करवरद्वीपार्चे मानुषोत्तरपर्वतसमीपे कर्कसङ्क्रान्ती मनुष्याः प्रमाणाङ्गुलभवैः सातिरेकैरेकविंशतियो| जनलक्षैः व्यवस्थितं रविं पश्यन्तः प्रोच्यन्ते शास्त्रान्तरे इति, जघन्यतस्त्वत्यासन्नरजोमलादेरग्रहणादङ्गुलसङ्ख्येयभागात् परतः स्थितं वस्तु चक्षुषो विषयः १ श्रोत्रस्य द्वादश योजनान्युत्कृष्टविषयो मेघगर्जितादौ २ प्राणरसनस्पर्शनानां तूत्कृष्टं नव योजनानि ३-४-५ जघन्यतस्तु चतुर्णामप्यङ्गुलासवेयभागादागतं गन्धादिकं विषयः, मनसस्तु केवलज्ञानस्येव समस्तमूर्त्ता मूर्त्तवस्तुविषयत्वेन क्षेत्रतो नास्ति विषयप्रमाणं मनसोऽप्राप्यकारित्वादिति, विषयप्रमाणं चात्र इन्द्रियविचारे आत्माङ्गुलेनैव ज्ञेयमिति, तथा - 'अट्ठिअडिमिंज ०' अस्थ्यस्थिमिज केशश्मश्रुरोमनखतया चिनोतीति, तत्रास्थि-हडुं अस्थिमिंजा - अस्थिमध्यावयवः केशाः- शिरोजाः श्मश्रूणि - कूर्चकेशाः रोमाणि कक्षादिकेशा इति, 'से' अथ अनेनाथेन-अनेन कारणेन हे गौतम! हे इन्द्रभूते ! एवं पूर्वोक्तं प्रोच्यते-प्रकर्षेण प्रतिपाद्यते जीवस्य गर्भगतस्य सतो नास्ति उच्चारो यावच्छोणितमिति ॥ पुनर्गौतमो ज्ञातनन्दनं प्रश्नयति
जीवे णं भंते! गभगए समाणे पट्ट मुहेणं कावलियं आहारं आहारितए ?, गोयमा ! नो इणट्टे समट्ठे, से केणट्टेणं भंते ! एवं बुच्चइ ? - गोयमा ! जीवे णं गन्भगए समाणे नो पहू मुहेणं कावलियं आहारं आहारितए ?, गोयमा ! जीवे णं गन्भगए समाणे सबओ आहारेइ सबओ परिणामेह सबओ ऊससेह सबओ नीससेह अभिकखणं आहारेह अभिक्खणं परिणामेह अभिक्खणं उससे अभि० नीससेह
Fur Prate & Pomonal Use Only
~20~
jainelibrary.org