________________
आगम
(२८-व)
“तन्दुलवैचारिकं” - प्रकीर्णकसूत्र-५ (मूलं+अवचूर्णि:)
-------- मूलं [१९...]/गाथा ||१३०-१३२|| मुनि दीपरत्नसागरेण संकलित......आगमसूत्र-[२८-], प्रकीर्णकसूत्र-[५] "तंदलवैचारिक मूलं एवं विजयविमल गणि कता अवचर्णि:
प्रत सूत्रांक [१९..]
||१३०-१३२||
दी देशकाले च न त्यजति 'सु'इति जिनाज्ञापूर्वकदृढभावेन 'वी'ति विशेषेण निरन्तरकरणेनार्जितो धर्मः-श्रुतचारित्ररूप इति ॥ १२ ॥ अथ गाथाचतुष्टयेन धर्ममाहात्म्यं वर्णयन्नाह
धम्मो त्ताणं धम्मो सरणं धम्मो गई पइट्टा य। धम्मेण सुचरिएण य गम्मइ अजरामरं ठाणं ॥१२॥ (१३३) पीइकरो वन्नकरो भासकरो जसकरो य अभयकरो। निव्वुइकरो य सययं पारित्तबिइज्जओ धम्मो 2॥१३॥ (१३४) अमरवरेसु अणोवमरूवं भोगोवभोगरिद्धी य । विनाणनाणमेव य लब्भइ सुकरण धम्मेण| ४॥ १४॥ (१३५) देविंदचक्कवट्टित्तणाइ रजाई इच्छिया भोगा । एयाई धम्मलाभा फलाई जं चावि ★ निवाणं ॥१५॥ (१३६) PI 'धम्मो त्ता' धर्मः-सम्यग्ज्ञानदर्शनचरणात्मकः त्राणं-अनर्थप्रतिहन्ता अर्थसम्पादकश्च तद्धेतुत्वात् धर्मः शरणंपारागाधरिभयभीरुकजनपरिरक्षण, धर्मो गम्यते-दुःस्थितैः सुस्थितार्थमाश्रीयते इति गतिः, धर्मः प्रतिष्ठा-संसारगपित-12 लपाणिवर्गस्याधारः, धर्मेण सुचरितेन-सुष्ठ सेवितेन चशब्दादनुमोदनेन साहाय्यदानादिना गम्यते-अवश्यं प्राप्यते
अजरामरं स्थानं-मोक्षलक्षणमित्यर्थः देवकुमारवत् ॥११॥ 'पीइकरो' प्रीतिकरः-परमप्रीत्युत्पादकः वर्णकरः-एकदिगव्यापिकीर्तिकरः यद्वा वपुषि गौरत्वादिवर्णकरः यद्वा शुद्धाक्षरात्मकज्ञानकरः भाकरः-कान्तिकरः यद्वा भाषाकरःवचनपटुत्वमाधुर्यादिगुणकर इत्यर्थः, यशःकरः-सर्वदिग्व्यापिकीर्तिकरः, चशब्दाच्श्लाघाशब्दकरः, तत्र श्लाघा| तत्स्थान एव साधुवादः शब्दः-अर्धदिगूव्यापीति, अभयकरो-निर्भयकरः निर्वृत्तिकर:-सर्वकर्मक्षयकरः 'पारित्तवि
दीप अनुक्रम [१५२
-१५४]
अथ धर्म-माहात्म्य वर्णयते
~ 113~