________________
आगम
(४४)
“नन्दी- चूलिकासूत्र-१ (मूलं+वृत्ति:)
...................... मूल [२२]/गाथा ||५९||.......... मुनि दीपरत्नसागरेण संकलित......आगमसूत्र-[४४], चूलिका सूत्र-[१] "नन्दीसूत्र" मूलं एवं मलयगिरिसूरि-रचिता वृत्ति:
बानदशे
नाभेदनि
प्रत
रास:
सुत्राक [२२]
दीप
भीमलय- नकेवलदर्शनयोरुपयोगो न युगपदिति स्थितं । साम्प्रतं ये केवलज्ञानकेवलदर्शनाभेदवादिनस्तन्मतमुपन्यस्यन्नाह- गिरीया नन्दीवृत्तिः
'जह किर खीणावरणे देसन्नाणाण सम्भवो न जिणे । उभयावरणातीते तह केवलदसणस्सावि ॥१७॥' यथा 'किले -1
त्याप्सोक्ती क्षीणावरणे भगवति जिने 'देशज्ञानानां' मत्यादीनां न सम्भवः तथा 'उभयावरणातीते केवलज्ञानकेव॥१३७॥ 18/लदर्शनावरणातीते भगवति केवलदर्शनस्यापि न सम्भवः । कथमिति चेदुच्यते-इह तावद् युगपदुपयोगद्वयं न जा
यते, सूत्रे तत्र तत्र प्रदेशे निषेधात् , न चैतदपि समीचीनं यत्तदावरणं क्षीणं तथापि तन्न प्रादुर्भवति, ऊर्द्धमपि तदभावप्रसङ्गात् , ततः केवलदर्शनावरणक्षयादुपजायमानं केवलदर्शनं सामान्यमात्रग्राहक केवलज्ञान एव सर्वात्मना
सर्ववस्तुग्राहकेऽन्तर्भवतीति तदेवैकं केवलज्ञानं चकास्ति, न ततः पृथग्भूतं केवलदर्शन मिति । अत्र सिद्धान्तवादी ६ केवलदर्शनस्य खरूपतः पार्थक्यं सिसाधयिषुरिदमाह-'देसन्नाणोवरमे जह केवलणाणसंभवो भणिओ । देसईसण
विगमे तह केवलदंसणं होऊ ॥ १८॥ यथा भगवति मत्यादिदेशज्ञानोपरमे केवलज्ञानसम्भवः स्वरूपेण भणितस्त्वया तथा चक्षुर्दर्शनादिदेशदर्शनविगमे सति केवलदर्शनमपि ततः पृथक् खरूपतो भवतु, न्यायस्य समानत्वात् , अन्यथा पृथक तदावरणकल्पनानरर्थक्यापत्तेः । अह देसनाणदसणविगमे तव केवलं मयं नाणं । न मयं केवलदसणमिच्छा|मित्तं नणु तवेदं ॥ १९ ॥' अथ देशज्ञानदर्शनविगमे तब केवलज्ञानमेवैकं मतं, न मतं केवलदर्शनमिति, अत्राह-ननु !तवेदमिच्छामात्रम्-अभिप्रायमात्रं, न त्वत्र काचनापि युक्तिः, न चेच्छामात्रतो वस्तुसिद्धिः, सर्वस्य सर्वेष्वर्थेषु
अनक्रम
[९०]
॥१३७॥
Anjanasurary.orm
~ 277~
