________________
आगम
“उत्तराध्ययनानि”- मूलसूत्र-४ (मूलं+नियुक्ति:+वृत्ति:) अध्ययनं [९],
मूलं [-] / गाथा ||२०...|| नियुक्ति: [२७४-२७९]
(४३)
सत्तराध्य.
ताच
बृहद्वृत्तिः ॥३०॥
-AE
ज्याध्य.९
प्रत
सूत्रांक
||२०||
मुंह कयं । तस्स किर करकंडुस्स आबालत्तणा सा कंडू अत्थि चेव, तेण कंडूयगं गहाय मसिणं कण्णो कंडूइतो, तं नमि तेण एगत्व संगोवियं, तं दुम्मुहो पेच्छइ, सो भणइ-'जया रजं.' सिलोगो, जाव करकंडू पडिययणं न देति ताव । णमी वयणसमकं इमं भणइ-'जया ते पेतिते रज्जे 'सिलोगो, कि तुम एयस्स आउत्तगोत्ति भणति, ताहे गंधारो भणति-'जया सर्व परिचज.' सिलोगो, ताहे करकंडू भणति-'मोक्खमग्गपवण्णाणं.' सिलोगो "रूसऊ वा परो मा वा विसं वा परियत्तउ । भासियत्वा हिया भासा, सपक्वगुणकारिया ॥१॥” इत्येष सम्प्रदायः । एष एव च गाथाकदम्बकभावार्थः, अक्षरार्थस्तु स्पष्ट एव, नवरं मिथिला नाम नगरी, तस्याः पतिः-खामी मिथिलापतिस्तस्य, अनेनान्येषामपि तत्पतीनां सम्भवात् तद्वयवच्छेदमाह, 'नमे' नमिनाम्नः, 'छम्मासायंकविजपडिसेहो ति षण्मासानातको-दाहज्वरात्मको रोगः षण्मासातकः तत्र वैद्यैः-भिषग्भिः प्रतिषेधो-निराकरणम् , अचिकित्स्योऽयमित्यभि-1 धानरूपः षण्मासातङ्कवैद्यप्रतिषेधः, 'कत्तियत्ति कार्तिकमासे 'सुविणगर्दसणंति' खन्न एव खाकस्तस्मिन् दर्शनं VI १ मुखं कृतं । तस्य किल करकण्डोः आबाल्यात् सा कण्डूरस्ति चैत्र, तेन कण्डूयनं गृहीत्वा ममृणं कौँ कण्डूयिती, तत्तेनैकत्र संगो-IK|| पितं, तदुर्मुखः पश्यति, स भणति-यदा राज्यं० श्लोकः, यावत्करकण्डूः प्रतिवचनं न ददाति तावत् नमिर्वचनसममिदं भणति-यदा ते
फे राज्ये० श्लोकः, किं त्वमेवस्यावर्तक इति भणति, तदा गान्धारो भणति-यदा सर्व परित्यज्य शोका, तदा करकण्र्भणतिमोक्षमार्गप्रपन्नानां शोकः । रुष्यतु वा परो मा वा विष वा पर्यतु । भाषितव्या हिता भाषा स्वपक्षगुणकारिणी (का)॥१॥
दीप अनुक्रम [२२८]
%
AIMEducatan intimational
For PF
मुनि दीपरत्नसागरेण संकलित...........आगमसूत्र - [४३], मूलसूत्र - [४] "उत्तराध्ययनानि" मूलं एवं शान्तिसूरि-विरचिता वृत्ति:
~607~
