________________
आगम
“उत्तराध्ययनानि”- मूलसूत्र-४ (मूलं+नियुक्ति:+वृत्ति:) अध्ययनं [२६], मूलं [-]/गाथा ||३८-५१|| नियुक्ति: [४८६...]
(४३)
सामाचा
प्रत
"अमायाविणो
. यध्ययन.
सूत्रांक
||३८-५१||
उत्तराध्य.
जघन्येनकोऽप्यनुज्ञात एव, यत उक्तम्-"कालचउकं उक्कोसएण जघण्णओ तिण्णि हुँति बोद्धचा । बीयपयंमि दुगं|
तु मायामयविप्पमुकाणं ।। १॥" अत्र च तुशब्दादेकस्याप्यनुज्ञा, तथा चूर्णिकार एव-"अमायाविणो तिण्णि वा बृहद्वृत्तिः
| अगेण्हंतस्स एको भवति" पठन्ति च-पढमा पोरसि सज्झायं, बीए झाणं झियायति । ततियाए निमोक्खं च, ॥५४॥ चउभाए चउत्थए ॥१॥ कालं तु पडिलेहित्ता, अबोहितो असंजए । कुज्जा मुणी य सज्झायं, सबदुक्खविमो
क्खणं ॥२॥ पोरसीए चउम्भाए, सेसे वंदितु तो गुरुं । पडिकमिनु कालस्स, कालंतु पडिलेहए ॥३॥" अत्रापि व्याख्या तथैव, पाठद्वयेऽपि चतुर्थप्रहरविशेषकृत्याभिधानप्रसङ्गेन पुनः प्रहरत्रयकृत्याभिधानमिति मन्तव्यम् ।
|'आगते' प्राप्ते 'कायव्युत्सर्ग' इत्युपचारात् कायव्युत्सर्गसमये सर्वदुःखानां विमोक्षणमर्थात् कायोत्सर्गद्वारेण यस्मिन् विस तथा तस्मिन् , शेष प्राग्वत् , यह सर्वदुःखविमोक्षणविशेषणं पुनः पुनरुच्यते तदस्यात्यन्तनिर्जराहेतुत्वख्या-18
पनार्थ, तथेह कायोत्सर्गग्रहणेन चारित्रदर्शनश्रुतज्ञान विशुद्धर्थ कायोत्सर्गत्रयं गृह्यते, तत्र च तृतीये रात्रिकोऽती-1 |चारश्चिन्त्यते, यत उक्तम्-"तत्थ पढमो चरित्ते, सणसुद्धीय बीयओ होइ । सुयणाणस्स य ततितो णवरं
| १ कालचतुष्कं उत्कृष्टेन जघन्यतः त्रयो भवन्ति बोद्धव्याः । द्वितीयपदे द्विकं तु मायामदविप्रमुक्तानाम् ॥१॥२ अमायाविनखीन वा टूि अगृहृत एको भवति । ३ तत्र प्रथमश्चारित्रे दर्शनशुद्ध द्वितीयो भवति । श्रुतज्ञानस्य च तृतीयो नवरं चिन्तयति तत्रेदम् ॥२॥ तृतीये ★ निशातिचारान् ।
SARKA
दीप अनुक्रम [१०४४-] -१०५७]]
॥५४६॥
मुनि दीपरत्नसागरेण संकलित..........आगमसूत्र - [४३), मूलसूत्र - [४] "उत्तराध्ययनानि" मूलं एवं शान्तिसूरि-विरचिता वृत्ति:
~ 1090 ~
