________________
आगम
“दशवैकालिक”- मूलसूत्र-३ (मूलं+नियुक्ति:+|भाष्य|+वृत्ति:) अध्ययनं [१०], उद्देशक [-], मूलं [४...] / गाथा ||७...|| नियुक्ति: [३३८], भाष्यं [६२...]
(४२)
प्रत सूत्रांक ||७..||
S
दया, उद्दिष्ट भोजिनश्च सर्व एव शाक्यादयः, तत्प्रसिद्ध्या तपखिनोऽपि, पिण्डविशुद्ध्यपरिज्ञानादिति गा-12 थार्थः ॥ त्रिकत्रिकपरिग्रहे निरता इत्येतद्व्याचिख्यासुराह
करणतिए जोभतिए साबले आयहेउपरउभए । अट्ठाणटुपवत्ते ते विजा व्यभिक्खुत्ति ॥ ३३९ ॥ करणत्रिक इति 'सुपा सुपो भवन्तीति 'करणत्रिकेण मनोवाकायलक्षणेन 'योगत्रितय' इति कृ-12 तकारितानुमतिरूपे 'सावये' सपापे आत्महेतोः-आत्मनिमित्तं देहाशुपचयाय, एवं परनिमित-मित्रायुप-10 भोगसाधनाय एवमुभयनिमित्तम्-उभयसाधनार्थम् , एवमर्थायात्माद्यर्थम् अनर्थाय वा-विना प्रयोजनेन
आर्तध्यानचिन्तनखरादिभाषणलक्षवेधनादिभिः प्राणातिपातादौ प्रवृत्तान्-तत्परान् तानेवभूतान् 'विद्याहैद-विजानीयात् द्रब्यभिक्षुनिति, प्रवृत्ताश्चैवं शाक्यादयः, तव्यभिक्षव इति गाधार्थः ॥ एवं ख्यादिसंयोगाद्विशुद्धतपोऽनुष्ठानाभावाचाब्रह्मचारिण एत इत्याह
इत्थीपरिग्गहाओ आणादाणाइभावसंगाओ । सुद्धतबाभावाओ कुतिस्थिभाऽयंभचारित्ति ।। ३४०॥ है 'स्त्रीपरिग्रहादिति दास्यादिपरिग्रहात् 'आज्ञादानादिभावसङ्गाच परिणामाशुद्धरित्यर्थः न च शाक्या है भिक्षवः, 'शुडतपोऽभावादिति शुद्धस्य तपसोऽभावात् तापसादयः कुतीर्थिका अब्रह्मचारिण इति, ब्रह्मशब्देन शुद्धं तपोऽभिधीयते, तदचारिण इति गाथार्थः ।। उक्तो द्रव्यभिक्षुः, भावभिक्षुमाह
आगमतो उवउत्तो लग्गुणसंवेअओ अ (उ) भावंनि । तस्स निरुत्तं भेगमेमणभेत्सम्बएण तिहा ।। ३४१ ॥
दीप
अनुक्रम [४८४..]
मुनि दीपरत्नसागरेण संकलित......आगमसूत्र-[४२], मूल सूत्र-[३] “दशवैकालिक” मूलं एवं हरिभद्रसूरि-विरचिता वृत्ति:
~524~