________________
आगम
“दशवैकालिक”- मूलसूत्र-३ (मूलं+नियुक्ति:+|भाष्य +वृत्ति:) अध्ययनं [१], उद्देशक -], मूलं [१५...] / गाथा ||६४...|| नियुक्ति: [३१४-३२२], भाष्यं [६२...]
(४२)
दशबैका हारि-वृत्तिः
-42
॥२४॥
प्रत सुत्रांक ||६४..||
5
%-45-
4
कायिकमाह-अभ्युत्थानमर्हस्य, अञ्जलि: प्रश्नादौ, आसनदानं पीठकागुपनयनम् , अभिग्रहो गुरुनियोगकर
९विनयणाभिसंधिः, कृतिश्चेति कृतिकर्म वन्दनमित्यर्थः, 'शुश्रूषणं विधिवददूरासन्नतया सेवनं, 'अनुगमनम्। समाध्यआगच्छतः प्रत्युद्गमनं, 'संसाधनं च' गच्छतोऽनुब्रजनं चाष्टविधः कायविनय इति गाथार्थः ॥ वागादिवि- ध्ययनम् नयमाह-हितमितापरुषवा'गिति हितवाक-हितं वक्ति परिणामसुन्दरं, मितवाग-मितं स्तोकैरक्षरैः, अप-1K १उहंशः रुषवागपरुषम्-अनिष्ठरं, तथा 'अनुविचिन्त्यभाषी' खालोचितवक्तेति वाचिको विनयः । तथा अकुशलमनोनिरोध: आर्तध्यानादिप्रतिषेधेन, कुशलमनउदीरणं चैव धर्मध्यानादिप्रवृत्त्येति मानस इति गाथार्थः ॥ आह-किमर्थमयं प्रतिरूपविनयः ?, कस्य चैष इति?, उच्यते
पडिरूको खलु विणो पराणुअत्तिमइओ मुअव्वो । अप्पढिरूवो विणओ नायव्यो केवलीणं तु ।। ३२३॥ एसो भे परिकहिभो विणओ पडिरूवलक्षणो तिविहो । बावन्नविहिबिहाणं ति अणासायणाविणयं ॥ ३२४ ।। तित्थगरसिद्धकुलगणसंघकियाथम्मनाणनाणीणं । आयरिभयेरओज्झागणीणं तेरस पयाणि ॥ ३२५ ॥ अणसायणा व भत्ती बहुमाणो
तहय बन्नसंजलणा । तित्वगराई तेरस चउग्गुणा होति बावन्ना ॥ ३२६॥ व्याख्या-'प्रतिरूपः' उचितः खलु विनयः 'परानुवृश्यात्मकः' तत्तद्बस्त्वपेक्षया प्राय आत्मव्यतिरिक्तप्रधानानुवृश्यात्मको मन्तव्यः । अयं च बाहुल्येन छद्मस्थानां । तथा अप्रतिरूपो विनय' अपरानुवृत्त्यात्मका, स
॥२४१॥ च ज्ञातव्यः केवलिनामेव, तेषां तेनैव प्रकारेण कर्मविनयनात्, तेषामपीवरः प्रतिरूपोऽज्ञातकेवलभावानां
-
--
दीप अनुक्रम [४१४..]
मुनि दीपरत्नसागरेण संकलित......आगमसूत्र-[४२], मूल सूत्र-[३] “दशवैकालिक” मूलं एवं हरिभद्रसूरि-विरचिता वृत्ति:
~485~
