________________
आगम
(४२)
प्रत
सूत्रांक
||88..||
दीप
अनुक्रम [१६.. ]
भाष्यं [ ४...]
“दशवैकालिक”- मूलसूत्र - ३ ( मूलं + निर्युक्तिः + भाष्य|+वृत्तिः) अध्ययनं [३], उद्देशक [-], मूलं [-] / गाथा ||११...|| निर्युक्तिः [१८७ ], मुनि दीपरत्नसागरेण संकलित आगमसूत्र - [४२], मूल सूत्र -[३] “दशवैकालिक” मूलं एवं हरिभद्रसूरि विरचिता वृत्तिः
वाघायं करेइति, भणिआ य-अयाणिए ! को इमो तस्स विकणकालो ?, वेलं ता पलोएह, तीएवि भणियं - अहो को इमो कालियसुअस्स य सज्झायकालोत्ति, तओ साहुणा णायं जहा ण एसा पागइत्थित्ति उवउत्तो, णाओ अहरतो, दिष्णं मिच्छादुक्कडं, देवयाए भणियं मा एवं करेज्जासि, मा पंता छलेजा, तओ काले सज्झाइयव्वं ण ड अकालेति । तथा श्रुतग्रहणं कुर्वता गुरोर्विनयः कार्यः, विनयः - अभ्युत्थानपादधावनादिः, अविनयगृहीतं हि तदफलं भवति, इत्थ उदाहरणं सेणिओ राया भनाए भण्णइ-ममेगखंभं पासायं करेहि, एवं दुमपुस्फियज्झयणे वक्खाणियं, तम्हा विणएण अहिज्झियव्वं णो अविणएण । तथा श्रुतग्रहणोद्यतेन गुरोबहुमानः कार्यः, बहुमानो नामाऽऽन्तरो भावप्रतिबन्धः, एतस्मिन् सत्यक्षेपेणाधिकफलं श्रुतं भवति, विर्णयबहुमाणेसु चभंगा- एगस्स विणओ ण बहुमाणो अवरस्स बहुमाणो ण विणओ अण्णस्स विणओऽवि बहुमाणोऽवि अन्नस्स ण विणओण बहुमाणो । एत्थ दोण्हवि विसेसोवदंसणत्थं इमं उदाहरणं - एमि
१ व्याघातं करोतीति, भणिता आहे कोऽयं तस्य विक्रयकालः १, वेळां तावत् प्रलोकय तयाऽपि भणितं अहो अयं कः कालिकतस्य च स्वाध्याय-इति, ततः साधुना ज्ञातं यथा नैषा प्राकृता श्रीत्युपयुक्तः, ज्ञातोऽर्धरात्रः, दत्तं मिध्यादुष्कृतं देवतया भणितं मैवं कुर्याः मा प्रान्ता छडी, ततः काले स्वाध्येयं नत्वकाल इति २ अत्रोदाहरणं श्रेणिको राजा भारीया गण्यते-ममै कस्तम्भं प्रासादं कुरु एवं गधा दुमपुष्पिकाध्ययने व्याख्यातं तस्माद्विनयेनाध्येयं नाविनयेन ३ विनयबहुमानयोश्चतुर्भङ्गी एकस्य विनयो न बहुमानोऽपरस्व बहुमानो न विन्नयोऽन्यस्य विनयोऽपि बहुमानोऽपि अन्यस्य न विनयो न बहुमानः । अत्र द्वयोरपि विशेषोपदर्शनार्थमिदमुदाहरणं एकस्यां
For ane & Personal Use City
~ 210~
brary dig
