________________
आगम
(४२)
“दशवैकालिक”- मूलसूत्र-३ (मूलं+नियुक्ति:+भाष्य +वृत्ति:) अध्ययनं [२], उद्देशक [-], मूलं [-] / गाथा ||३|| नियुक्ति: [१७७...], भाष्यं [४...]
मुनि दीपरत्नसागरेण संकलित.....आगमसूत्र-[४२], मूल सूत्र-[३] “दशवैकालिक” मूलं एवं हरिभद्रसूरि-विरचिता वृत्ति:
प्रत
सूत्रांक/
गाथांक ||३||
संपूर्णभोगग्रहणार्थ-त्यक्तोपनतभोगसूचनार्थ वा, ततश्च य ईदृशः हुशब्दस्यावधारणार्थत्वात् स एव त्यागीत्युच्यते, भरतादिवदिति । अत्राह-जइ भरहजबुनामाइणो जे संते भोए परिचयंति ते परिचाइणो, एवं ते भणंतस्स अयं दोसो हवह-जे केवि अत्थसारहीणा दमगाइणो पब्वइऊण भावओ अहिंसाइगुणजुत्ते सामपणे अन्भुजुया ते किं अपरिचाइणो हवंति?, आयरिय आह-तेऽवि तिण्णि रयणकोडीओ परिचइऊण पब्वइया-अग्गी उदयं महिला तिण्णि रयणाणि लोगसाराणि परिचइऊण पब्बइया, दिलुतो-एगो पुरिसो सुधम्म-IN सामिणो सयासे कट्ठहारओ पव्वइओ, सो भिक्खं हिंडतो लोएण भण्णइ-एसो कट्टहारओ पव्वइओ, सो सेहत्तेण आयरियं भणइ-ममं अण्णत्थ णेह, अहं न सकेमि अहियासेत्तए, आयरिएहिं अभओ आपुच्छिओ
-बच्चामोत्ति, अभओ भणइ-मासकप्पपाउग्गं खित्तं किं एयं न भवइ ? जेण अत्थके अपणत्थ बच्चह?, आयरिमाएहि भणियं-जहा सेहनिमित्तं, अभओ भणइ-अच्छह बीसत्था, अहमेयं लोग उवाएण निवारेमि, ठिओ
दीप अनुक्रम
KOROSCORRESh
OS
___ यदि भरतजम्यूनामादयः ये रातो भोगान् परित्यजन्ति ते परित्यागिनः एवं तब भणतोऽयं दोषो भयति-ये केऽपि अर्थसारहीना इमकादयः प्रजज्य भावका तोऽहिसादियुक्त श्रामण्ये अभ्युद्यताः ते किमपरित्यागिनो भवन्ति ? आचार्य आह-तेऽपि तिनो रखकोटीः परित्यज्य प्रबजिता:---अग्निरुदकं महिला वीनि रत्नानि
लोकसाराणि परित्यज्य प्रजिताः, दृष्टान्तः-एकः पुरुषः सुधर्मखामिनः सकाशे काष्टहारका याजितः, स भिक्षा हिण्डमानो लोकेन भष्यते-एष काछदारकः प्रनजितः, स शैक्षरवनाथा भणति-मामन्यत्र नयत, अहं न शक्नोम्पध्यासितुम् , आचारभव आवृष्टो अजाम इति, अभयो भणति-मासस्पप्रायोग्य क्षेत्रं किमतन्न भ. बति येनाकाण्डेऽन्यत्र बजथ-आचार्य भणितं यथा शैक्ष निमित्तम्, अभयो भणति-तिष्टय विश्वस्ताः, अहमेनं लोकमुपायेन निवारयाभि, स्थितः
~ 188~