________________
आगम
आवश्यक”- मूलसूत्र-१ (मूलं+नियुक्ति:+वृत्तिः ) अध्ययन [-], मूलं [१/गाथा-], नियुक्ति: [९५१], भाष्यं [१५१...]
(४०)
प्रत
सूत्राक
|| अमञ्चो होहित्ति, असोगवणियाए चिंतेइ-केरिसा भोगा वाउलाणति पचइओ । रण्णा भणिया-पेच्छह मा कवडेण गणियाघरं जाएजा, नितस्स सुणगमडेण वावण्णेण णासं ण गेण्हइ, पुरिसेहिं रण्णो कहियं, विरत्तभोगोत्ति सिरिओ ठविओ, धूलभद्दसामिस्स पारिणामिया रण्णो य । णासिकं णयरं, णंदो वाणियगो, सुंदरी से भज्जा, सुंदरिनंदो से नाम कयं, तस्स भाया पवइयओ, सो सुणेइ-जहा सो तीए अज्झोववन्नो, पाहुणओ आगओ, पडिलाभिओ, भाणं तेणं गहियं, "इह | पत्थवियउत्ति उज्जाणं नीणिओ, लोगेण य भायणहत्थो दिछो, तओ णं उवहसंति-पबइओ सुंदरीनंदो, तओ सो तहवि गओ
उज्जाणं, साहुणा से देसणा कया, उकडरागोत्ति न तीरइ मग्गे लाइउं, वेउधियलद्धिमं च भगवं साह, तओऽणेण चिंतियं| न अण्णो उवाओत्ति अहिगयरेणं उवलोभेमि, पच्छा मेरू पयट्टाविओ, न इच्छइ, अविओगिओ, मुहुत्तेण आणेमि, पडिसुए पयट्टो, मक्कडजुयलं विउवियं, अन्ने भणंति-सच्चकं चेव दिई, साहुणा भणिओ-सुंदरीए वानरीओ य का लट्ठयरी?;
अमात्यो भवेति, अशोकवनिकायां चिन्तयति-कीच्या भोगा व्याक्षिप्तानामिति प्रबजितः । राशा भणिता: (पुरुषाः)-पश्यत मा कपटेन गणिका| गृई यासीत्, निर्गच्छन् समसकेन पापनेन नासिका न कूणयति, पुरुषे राज्ञः कथितं, विरक्तभोग इति श्रीयकः स्थापितः, स्थूलभाववामिनः पारिणामिकी | राज्ञश्च ॥ नासिक्यं नगर, नन्दो वणिग, सुन्दरी तस्य भार्या, सुन्दरीनन्दस्तस्य नाम कृतं, तस आता प्रवजितः, स ऋणोति-यथा स सस्थामध्युपपन्नः, माघूर्णकः (साधुः) भागतः, प्रतिलम्भिसः, भाजनं तेन ग्राहितं, एहि मन प्रस्थापयेत्युखानं नीतः, लोकेन च भाजनहस्तो रष्टः, ततस्तं उपहसन्ति-प्रबजितः सुन्दरीनन्दः, ततः स तथापि गत व्यानं, साधुना सम देशमा कृता, उत्कटराग इति न शक्यते मार्गे आनेतुं, वैक्रियसब्धिका भगवान् साधुः, ततोऽनेन चिन्तित-नान्य उपाय इति अधिकतरेणोपलोभयामि, पश्चात् मेरुः प्रवर्तितः, नेच्छति, अवियोगिकः, मुहसेनानयामि, प्रतिश्रुते प्रवृत्तः, मकंटयुगलं विकुर्वित, अन्ये भणन्ति| सत्यमेव राई, साधुना भणित:-सुन्दरीवानों का कष्टतरा, अप्पणा समं चालिओ सो जाण एध विसजेहिति भिविवेगिमो
दीप
अनुक्रम
[१]
R
amipramom
मुनि दीपरत्नसागरेण संकलित...........आगमसूत्र - [४०], मूलसूत्र - [१] “आवश्यक" मूलं एवं हरिभद्रसूरि-रचित वृत्ति:
~874~