________________
आगम
आवश्यक”- मूलसूत्र-१ (मूलं+नियुक्ति:+वृत्ति:) अध्ययन [-], मूलं [१/गाथा-], नियुक्ति: [९०६], भाष्यं [१५१...]
(४०)
भवद पंथाओ य भजिजइ, फलाणि य एत्थ दिवाणि पंचप्पयाराणि णेत्ताइसुहंकराणि किंपागाणं न पेक्खियवाणि ण| भोत्तवाणि, बावीसं च णं एत्थ घोरा महाकराला पिसाया खणं खणमभिद्दवति तेऽषि ण ण गणेयबा, भत्तपाणं च तत्थ विभागओ विरसं दुलभ चत्ति, अप्पयाणयं च ण कायचं, अणवरयं च गंतवं, रत्तीए वि दोणि जामा सुवियचं, सेसदुगेय गंतवमेव, एवं च गच्छंतेहिं देवाणुप्पिया! खिप्पमेव अडवी लंपिज्जइ, लंघित्ता य तमेगंतदोगच्चवज्जियं पसत्थं सिवपुरं पाविजइ, तत्थ य पुणो ण होति केइ किलेसत्ति । तओ तत्थ केइ वेण समं पयट्टा जे उज्जुगेण पधाविया, अण्णे पुण इयरेण, तओ सो पसत्थे दिवसे उच्चलिओ, पुरओ वच्चंतो मग्गं आहणइ, सिलाइसु य पंथस्स दोसगुणपिसुणगाणि अक्खराणि लिहइ, पत्तियं गयमेत्तियं सेसंति विभासा, एवं जे तस्स निद्देसे बढ़िया ते तेण सम अचिरेण तं पुरं पत्ता, जेऽवि लिहियाणुसारेण संमं गच्छति तेऽवि पावंति, जे न वट्टिया न वा वटुंति छायादिषु पडिसेविणो ते न पत्ता न
भवति पन्थानच भज्यन्ते, फलानि चान दिव्यानि पनप्रकाराणि नेत्रादिसुखकराणि किपाकानां न प्रेक्षयितम्यानि न भोक्तव्यानि, द्वाविंशतिश्चात्र घोरा महाकरालाः पिशाचाः क्षणं क्षणममिवन्ति तेऽपि न गणयितच्याः, भक्तपानं च तत्र विभागतो विरसं दुर्लभ चेति, अप्रयाणं च न कर्तव्यम् , अनवरतं च गन्तव्यं, रात्रावपि द्वौ बामौ स्वप्तव्यं शेषहिके च गन्तव्यमेव, एवं गच्छदिरेव देवानुप्रियाः ! शिप्रमेवाटवी छापते, इयित्वा च तदेकान्तदौर्गखवर्जितं प्रशक्तं शिवपुर प्राप्यते, तत्र च पुनर्न भवन्ति केचिस्केशा इति । ततस्तत्र केचित्तेन समं प्रवृत्ता थे जुना प्रभाविता, मन्ये पुनरितरेण, ततः स प्रशसो दिवसे उच्चलितः, पुरतो वजन् माग आहन्ति (समीकरोति), शिलादिसु च पयो गुणदोषपिशुनाम्यक्षराणि लिखति, एतावदतमतावच्छेपमिति विभाषा, एवं ये तस्य निर्देशे वृत्तास्ते तेन सममचिरेण तापुरं प्राप्ताः, येऽपि विखितानुसारेण सम्पगच्छन्ति तेऽपि प्राप्नुवन्ति, ये न वृत्ता न वा वर्तन्ते छायादिषु प्रतिसे विनम्न माता न
अनुक्रम
[१]
JABERatinintamational
Maminayam
मुनि दीपरत्नसागरेण संकलित..........आगमसूत्र - [४०], मूलसूत्र - [१] “आवश्यक" मूलं एवं हरिभद्रसूरि-रचित वृत्ति:
~772 ~