________________
आगम
“आवश्यक”- मूलसूत्र अध्ययन [-], मूलं [-/गाथा-], नियुक्ति: [८४६], भाष्यं [१५०...]
(४०)
प्रत
सूत्रांक
आवश्यक- वेजे मेंठे तह इंदणाग कयउण्ण पुप्फसालसुए। सिवदुमहरवणिभाउय आहीरदसपिणलापुत्ते ॥ ८४६॥ हारिभद्री
MI व्याख्या-अनुकम्पाप्रवणचित्तो जीवः सामायिक लभते, शुभपरिणामयुक्तत्वाद्, वैद्यवत् , प्रतिज्ञेयमेव मनाग विशे-II.यवृत्तिः ॥३४७॥
पितव्या, हेतुदृष्टान्तान्यत्वं तु प्रतिप्रयोग भणिष्यामः-अकामनिर्जरावान् जीवः सामायिकं लभते, शुभपरिणामयुक्तत्वा-31 मिण्ठवत्, बालतपोयुक्तत्वादिन्द्रनागवत् , सुपात्रप्रयुक्तयथाशक्तिश्रद्धादानत्वात् कृतपुण्यकवत् , आराधित विनयत्वात् । [पुष्पशालसुतवत् , अवाप्तविभङ्गज्ञानत्वात् तापसशिवराजऋषिवत् , दृष्टद्रव्यसंयोगविप्रयोगत्वात् मथुराद्वयवासिवणिगर
यवत् , अनुभूतव्यसनत्वादू भ्रातृदयशकटचक्रव्यापादितमलण्डीलब्धमानुषत्वस्त्रीगर्भजातप्रियद्वेष्यपुत्रद्वयवत् , अनुभूतितोत्सवत्वादाभीरवत्, दृष्टमहर्द्धिकत्वादशार्णभद्रराजवत , सत्कारकाणिोऽप्यलब्धसत्कारत्वादिलापुत्रवत्, इयमक्षरग-14
मनिका, साम्प्रतमुदाहरणानि प्रदर्श्यन्ते-बारवतीए कण्हस्स वासुदेवस्स दो वेज्जा-धनंतरी वैतरणी य, धनंतरी अभ-II विओ, वेतरणी भविओ, सो साधूण गिलाणाणं पिएण साहति, जं जस्स कायब तं तस्स फासुएण पडोआरेण साहति, जति &से अप्पणो अस्थि ओसधाणि तो देति, धण्णतरी पुण जाणि सावजाणि ताणि साहति असाधुपाओग्गाणि, ततो साहुणो
भणति-अम्हं कतो एताणि ?, सो भणति-ण मए समणाणं अठाए अज्झाइतं वेजसत्थं, ते दोवि महारंभा महापरिग्गहा।
दीप
अनुक्रम
॥३४७॥
पद्वारिकायां कृष्णा पासुदेवस्य द्वी वैची-धन्वन्तरी वैतरणिश्च, धन्वन्तयंभव्यो, वैतरणिभव्यः, स साधुभ्यो ग्लानेभ्यः प्रीत्या कथयति, यद्यस्य कर्त्तव्यं में तत्तौ प्रासुकेन प्रतीकारेण कथयति, यदि तस्वात्मनोऽस्ति (सन्ति) औषधानि तदा ददाति, धन्वन्तरी पुनर्यानि सावधानि तानि कथयति असाधुमायोग्याणि, ततः साधवो भणन्ति-अस्माकं कुत एतानि', स भगति-न मया श्रमणानामर्थाय वैद्यकशास्त्रमधीतं, तो द्वायपि महारम्भी महापरिग्रही
AREainlodwilm
gandiorary.om
मुनि दीपरत्नसागरेण संकलित..........आगमसूत्र - [४०], मूलसूत्र - [१] “आवश्यक" मूलं एवं हरिभद्रसूरि-रचित वृत्ति:
~697~