________________
आगम
“आवश्यक”- मूलसूत्र-१ (मूलं+नियुक्ति:+वृत्ति:) अध्ययन [-], मूलं [-/गाथा-], नियुक्ति: [७८३...], भाष्यं [१३२]
(४०)
।
प्रत
सूत्राक
सो एवमादि परुवेतो गुरुणा भणिओ-एगनयमएणमिणं सुत्तं वच्चाहि मा हु मिच्छत्तं । निरवेक्खो सेसाणवि नयाण हिदयं वियारेहि ॥२॥ नहि सबहा विणासो अद्धापजायमेत्तणासंमि । सपरप्पज्जाया अणंतधम्मिणो वत्थुणो जुत्ता ॥३॥ अह सुत्तातोत्ति मती णणु सुत्ते सासयंपि निद्दिई । वत्थु दषट्ठाए असासयं पजवहाए ॥ ४ ॥ तत्थवि ण सब-16 नासो समयादिविसेसणं जतोऽभिहितं । इहरा ण सबनासे समयादिविसेसणं जुत्तं ॥५॥ जाहे पण्णविओवि नेच्छति वाहे उग्घाडितो, ततो सो समुच्छेदं वागरेंतो कंपिलपुरं गतो, तत्थ खंडरक्खा नाम समणोवासया, ते य सुंकपाला, तेहि ते आगमिएल्लगा, तेहिं ते गहिया, ते मारेउमारद्धा, ते भणंति भयभीया-अम्हेहिं सुयं जहा तुम्भे सावगा, तहावि एते साह मारेह, ते भणंति-जे ते साहू ते वोच्छिण्णा तुझं चेव सिद्धंतो एस, अतो तुम्भे अण्णे केवि चोरा, ते भणतिमा मारेह, एवं तेहिं संबोहिया पडिवण्णा सम्मत्तं । अयं गाथार्थः ॥ अक्षराणि तु क्रियाध्याहारतः स्वधिया ज्ञेयानि । गतश्चतुर्थों निहवः, साम्प्रतं पञ्चममभिधित्सुराह
स एवमादि प्ररूपयन् गुरुणा भणित:-एकनयमतेनेदं सूर्य माजीओ मिथ्यात्वम् । निरपेक्षः शेषाणामपि नयानां हदयं विचारय ।२॥न हि सर्वथा विनाशोऽवापर्यायमात्रनाशे । स्वपरपबिरनम्तधर्मिणो वस्तुनो युक्तः ॥३॥ अथ सूत्रादिति मतिनंनु सूत्रे शाश्वतमपि निर्दिष्टम् । वस्तु द्रव्यार्थतवाऽशावत पर्यवार्थतया ॥ ४॥ तत्रापि न सर्वनाशः समयादिविशेषणे यतोऽभिहितम् । इतस्था न सर्वनाशे समयादि विशेषणं युक्तम् ॥ ५॥ यदा प्रज्ञापितोऽपि नेच्छति तदोद्घाटितः, ततः स सामुच्चेदं व्याकुर्वन् काम्पील्यपुरं गतः, तत्र खण्डरक्षा नाम श्रमणोपासकाः, ते च शुल्कपालाः, तस्ते ज्ञाताः, तैस्ते गृहीताः, ते मारयितुमारब्धाः, ते भणन्ति भयभीता:-भस्माभिः श्रुतं यथा यूयं श्रावकाः, तथापि एतान् साधून मारयय, ते भगन्ति-ये वे साधव ज्युच्छिमा युष्माकमेव [सिद्धान्त एषा, भतो यूयमन्थे केऽपि चौराः, ते भणन्ति-मा मीमरत, एवं तैः संबोधिताः प्रतिपनाः सम्यक्त्वम् ।
दीप
अनुक्रम
T
REaiORonal
wajaniorary.om
मुनि दीपरत्नसागरेण संकलित..........आगमसूत्र - [४०], मूलसूत्र - [१] “आवश्यक" मूलं एवं हरिभद्रसूरि-रचित वृत्ति:
~ 636 ~