________________
आगम
“आवश्यक”- मूलसूत्र-१ (मूलं+नियुक्ति:+वृत्ति:) अध्ययन [-], मूलं [-/गाथा-], नियुक्ति: [७८३...], भाष्यं [१२९]
(४०)
आवश्यक
॥३१५॥
प्रत
सुत्रांक
याणंति-जहा आयरिया कालगता, ताहे तं चेव सरीरगं अणुप्पविसित्ता ते साहुणो उहवेति, वेरत्तिय करेह, एवं तेण| हारिभद्रीतसिं दिवपभावेण लहुं चेव सारियं, पच्छा सो ते भणइ-खमह भंते ! जंभे मए अस्संजएण वंदाविया, अहं अमुगदि-IRTAN
विभाग:१ वसे कालगतो, तुझं अणुकंपाए आगतो, एवं सो खामेत्ता पडिगतो, तेवि तं सरीरंग छड्डेऊण चिंतेति-एचिरं कालं | ४। अस्संजतो वंदितो, ततो ते अवत्तभावं भावेति-को जाणइ किं साहू देवो वा ? तो न वंदणिज्जोत्ति । होज्जासंजतनमणं
होज मुसाबायममुगोत्ति ॥ १ ॥ थेरवयणं जदि परे संदेहो कि सुरोत्ति । साहुत्ति देवे कह न संका किं सो देवो अदेवोत्ति ॥२॥ तेण कहिएत्ति व मती देवोऽहं स्वदरिसणाओ य । साहुत्ति अहं कहिए समाणरूवंमि किं संका ? ॥ ३ ॥ देवस्स व किं वयणं सच्चंति न साहरूवधारिस्स । न परोप्परंपि बंदह जं जाणतावि जययोत्ति ॥ ४॥ एवं भण्णमाणावि जाहे| |ण पडिवजंति ताहे उग्घाडिया, ततो विहरता रायगिह गया, तत्थ मोरियवंसपसूओ बलभद्दो नाम राया समणोवासओ,
जानन्ति-यथा भाचार्याः कालगताः, तवा तदेव शरीरमनुप्रविश्य तान् साधूनुत्थापयन्ति, वैराधिकं कुरत, एवं तेन तेषां दिव्यप्रभावेण कष्वेव | सारित, पश्वास तान् भणति-क्षमध्यं भदन्ताः! यन्मया भवन्तोऽसंयतेन वन्दिताः, अहममुकष्मिन् दिवसे कालगतः, युष्माकमनुकम्पचा भागतः, एवं स क्षमविस्वा प्रतिगतः, तेऽपि तच्छरीरकं वक्त्वा चिन्तयन्ति-इयचिरं कालमसंवतो बन्दितः, ततस्तेऽव्यक्तभावं भावयन्ति-को जानाति किं साधुदेवो वा!, ततो न बन्दनीय इति । भवेदसंयतनमनं भवेन्सपावादोऽसुक इति ॥ १॥ स्थविरवचनं यदि परस्मिन् संदेवः किं सुर इति ।। साधुरिति देवे कथं न शाहा! किं
।॥३१५॥ स देवोऽदेव इति ॥ २ ॥ तेन कथित इति च मतिदेवोऽहं रूपदर्शनाच । साधुरहमिति कविते समानरूपे का पाया ॥३॥ देवस्यैव किं वचनं सत्यमिति न साधुरूपधारिणः । न परस्परमपि वम्बध्वं यजानाना अपि यतय इति ॥ १॥ एवं भग्यमाना अपि यदान प्रतिपचन्ते तदोघाटिताः, सतो बिहरन्तो राजगृहं |गताः, तत्र मौर्यवंशप्रसूतो बलभद्रो नाम राजा श्रमणोपासकः,
दीप
अनुक्रम
AMERIMARS
ainatorary.om
मुनि दीपरत्नसागरेण संकलित..........आगमसूत्र - [४०], मूलसूत्र - [१] “आवश्यक" मूलं एवं हरिभद्रसूरि-रचित वृत्ति:
~633~