________________
आगम
“आवश्यक”- मूलसूत्र-१ (मूलं+नियुक्ति:+वृत्तिः ) अध्ययनं [-], मूलं [- /गाथा-], नियुक्ति: [८७], भाष्यं [-]
(४०)
आवश्यक-
॥
२
॥
प्रत
सूत्राक
केन ?-'गुरुजनेन' तीर्थकरगणधरलक्षणेन, पुनरुपदेशनकालादारभ्य आचार्यपारम्पर्येण आगतां, स च परम्परको हारिभदी द्विधा-द्रव्यतो भावता, द्रव्यपरम्परक इष्टकानां पुरुषपारम्पर्येणानयन, अत्र चासंमोहार्थं कथानक गाथाविवरणस-1 यवृत्तिः माप्तौ वक्ष्यामः, भावपरम्परकस्त्वियमेव उपोद्घातनियुक्तिरेवं आचार्यपारम्पर्येणागतेति, कथम् ?, 'आनुा परिपाट्या विभागः१ जम्बूस्वामिनः प्रभवेनानीता, ततोऽपि शय्यम्भवादिभिरिति, अथवा आचार्यपारम्पर्येण आगतां स्वगुरुभिरुपदेशितामिति । आह-द्रव्यस्य इष्टकालक्षणस्य युक्तं पारम्पर्येण आगमनं, भावस्य तु श्रुतपर्यायत्वात् वस्त्वन्तरसंक्रमणाभावात् पारम्पर्येणागमनानुपपत्तिरिति, न च तद्वीजभूतस्य अर्हद्गणधरशब्दस्यागमनमस्ति, तस्य श्रुत्यनन्तरमेवोपरमादिति, अनोच्यते, उपचाराददोषः, यथा कार्यापणादू घृतमागतं घटादिभ्यो वा रूपादिविज्ञानमिति । एवमियमाचार्यपारम्पर्यहेतत्वात तत आगतेत्युच्यते, आगतेवागता, बोधवचनश्चायमागतशब्दो न गमि क्रियावचन इति, अलं विस्तरेण । दषपरंपरए इम उदाहरणं साकेयं णगर, तस्स उत्तरपुरच्छिमे दिसिभागे सुरप्पिए नाम जक्खाययणे, सो य सुरप्पिओ जक्खो सन्निहियपाडिहरो, सो वरिसे बरिसे चित्तिजइ, महो य से परमो कीरइ, सो य चित्तिओ समाणो तं चेव चित्तकरं मारेइ,
॥६२॥ सम्पपरम्परके हदमुदाहरणम्-साफे नगर, तस्य वत्तरपौरस्त्ये (ईशानकोणे) दिग्भागे सुरप्रिय नाम पक्षायतनं, स सुरमियो यक्षा (पतिमारूपः) सनिहितमातिहार्यः, स वर्ष वर्षे चियते, महब तस्य परमः क्रियते, स च चित्रितः सन् तमेव चित्रकरं मारयति, नेदम् (कचित्र +न दोषः. गति०.
दीप
SLCHAKRA
अनुक्रम
RSON
ainatorary.om
मुनि दीपरत्नसागरेण संकलित..........आगमसूत्र - [४०], मूलसूत्र - [१] "आवश्यक" मूलं एवं हरिभद्रसूरि-रचित वृत्ति: द्रव्यपरम्पराए चित्रकारस्य दृष्टांत:
~ 127~
