________________
आगम
(१५)
“प्रज्ञापना" - उपांगसूत्र-४ (मूलं+वृत्ति:) पदं [१८], --------------- उद्देशक: [-], ------------- दारं [९], -------------- मूलं [२४०] मुनि दीपरत्नसागरेण संकलित...........आगमसूत्र - [१५], उपांग सूत्र - [४] "प्रज्ञापना" मूलं एवं मलयगिरि-प्रणीत वृत्ति:
प्रत सूत्रांक [२४०]]
दीप अनुक्रम [४८१]
। तद्यथा-'साधपर्ववसितः एष क्षायिक सम्यक्त्वे उत्पादिते सति वेदितव्यः, तस्य प्रतिपाताभावात् , 'सादिसपशायेवसितः' एष क्षायोपशमिकादिसम्यक्त्वापेक्षया, तत्र योऽसौ सादिसपर्यवसितः सम्यग्रष्टिः स जघन्येनान्तर्मुहूर्त, I
परतो मिथ्यात्वगमनात् , उत्कर्षतः षट्पष्टिः सागरोपमाणि सातिरेकाणि, तत्र यदि वारद्वयं विजयादिषु चतुःप्र-IN रातिपतितसम्यक्त्व उत्कृष्टस्थितिको देव उत्पद्यते बलात्रयं घाऽच्युतदेवलोके ततो देवभवरेव पटूपष्टिः सागरोपमाणि परिपूर्णानि भवन्ति, ये तु मनुष्यभवाः सम्यक्त्वसहितास्तेऽधिका इति तैः सातिरेकाणीति, उक्तं च-"दो बारे
विजयाइसु गयस्स तिन्निऽचुए अहव ताई। अइरेग नरभावियं" इति [द्वे वारे विजयादिपु गतस्य तिस्रो वारा अच्युतेISऽथवा तानि । अतिरेकं नरभविकं] 'मिच्छादिट्ठीणं भंते!' इत्यादि, मिथ्या-विपर्यस्ता दृष्टिः-जीवारदिवस्तुतत्त्वप्ररातिपत्तिर्यस्य भक्षितहत्पूरपुरुषस्य सिते पीतप्रतिपत्तियत् स मिथ्यारष्टिः, ननु मिथ्याष्टिरपि कश्चिद् भक्ष्य भक्ष्यतया
जानाति पेयं पेयतया मनुष्यं मनुष्यतया पशुं पशुतया ततः स कथं मिथ्याष्टिः १, उच्यते, भगवति सर्वज्ञे तस्य [प्रत्ययाभावात् , इह हि भगवदईत्प्रणीतं सकलमपि प्रवचनार्थमभिरोचयमानोऽपि यदि तद्गतमेकमप्यक्षरं न रोच-1 [यति तदानीमप्येष मिथ्यादृष्टिरेवोच्यते, तस्य भगवति सबैज्ञे प्रत्ययनाशतः, उक्तं च-"सूत्रोक्तस्सैकस्याप्यरोचनादक्षरस्य भवति नरः। मिथ्यारष्टिः सूत्रं हि नः प्रमाणं जिनाभिहितम् ॥१॥" किं पुनः शेषो भगवदहेंदभिहितं यथावद् जीवाजीवादिवस्तुतत्त्वप्रतिपत्तिविकलः, ननु सकलप्रवचनार्थाभिरोचनात् तद्गतकतिपयार्थानां चारोचना
~779~
