________________
आगम
(१५)
“प्रज्ञापना" - उपांगसूत्र-४ (मूलं+वृत्ति:) पदं [१५], -------------- उद्देशक: [१], -------------- दारं -1, ------ ---------- मूलं [१९६] मुनि दीपरत्नसागरेण संकलित...........आगमसूत्र - [१५], उपांग सूत्र - [४] "प्रज्ञापना" मूलं एवं मलयगिरि-प्रणीत वृत्ति:
प्रत सूत्रांक [१९६]
teesectioesese
जत्तगाते गं न जाणंति न पासंति आहारैति, तत्थ णं जे ते पज्जत्तगा ते दुविहा पं०, तं०-उवउत्ता य अणुवउत्ता य, तत्थ णजे ते अणुवउत्ता ते णं न याति न पासंति आहारैति, तत्थ णं जे ते उवउत्ता ते णं जाणंति पासंति आहारेंति, से एतेणडेणं गो० ! एवं वुच्चति–अत्थेगतिया थाणंति जाव अत्यंगतिता आहारेति (सूत्रं १९६) 'अणगारस्स णं भंते !' इत्यादि, न विद्यते अगारं-गृहं द्रव्यतो भावतश्च यस्यासावनगारः-संयतस्ततस्तस्य, णमिति वाक्यालङ्कारे भदन्त ! 'भावियप्पणों' इति भावितो-बासित आत्मा ज्ञानदर्शनचारित्रैस्तपोविशेषैश्च येन स भावितात्मा तस्य मारणान्तिकसमुद्घातेन समबहतस्य ये चरमा:-शैलेशीकालान्त्यसमयभाविनो निर्जरापुद्गला:-अप-1 गतकर्मभावाः परमाणवः 'सुहुमा णे ते पोग्गला' इतिणमिति निश्चये निपातानामनेकार्थत्वात् निश्चितमेतत् 'सूक्ष्माः' चक्षुरादीन्द्रियपथमतिक्रान्तास्ते पुद्गलाः प्रज्ञप्ता भगवद्भिः हे श्रमण ! आयुष्मन् , गौतमकृतं भगवतः सम्बोधनमेतत् , तथा निश्चितमेतत् सर्वलोकेऽपि पुद्गलाः स्पृष्ट्वा णं वाक्यालङ्कृतौ तिष्ठन्ति !, एवं गौतमेन प्रश्ने कृते भगवानाह'हंता! गोयमा । हन्तेति प्रत्यवधारणे एवमेवैतत् गौतमः 'अणगारस्त णं भावियप्पणों इत्यादि तदेवं पुनरपि प्रश्नः, 'छउमत्थे णं भंते इत्यादि । अथ कोऽस प्रश्नस्थावकाशः!, उच्यते, इह प्रागुक्तं स्पृष्टानि प्रविष्टानि च शब्दद्रव्याणि शृणोतीत्यादि, निर्जरापुद्गला अपि सर्वलोकस्पर्शिन इति तेषामपि श्रोत्रादिषु स्पर्शनप्रवेशौ न स्तः ? इति संशयस्तत्र प्रश्नः-छमस्थो भदन्त ! मनुष्यः, छद्मस्थग्रहणं केवलिब्युदासाथै, केवली हि सर्वैरप्यात्मशरीरप्रदेशः सर्वे जानाति
दीप अनुक्रम [४२६]
।
Sesesesese
SAREauraton international
~609~
