________________
आगम
(१५)
“प्रज्ञापना" - उपांगसूत्र-४ (मूलं+वृत्ति:) पदं [११], ---------------- उद्देशक: [-], --------------- दारं [-], -------------- मूलं [१६१] मुनि दीपरत्नसागरेण संकलित..........आगमसूत्र - [१५], उपांग सूत्र - [४] “प्रज्ञापना" मूलं एवं मलयगिरि-प्रणीत वृत्ति:
प्रत सूत्रांक
प्रज्ञापनायाः मलयवृत्ती.
पदं
[१६१
||२४७॥
दीप अनुक्रम [३७५]
यमर्थ:-हन्त गौतम! मन्यसे त्वं यदुत अवधारणी भाषेति जानाम्यहं केवलज्ञानेनेदमियभिप्रायः, तथा चिन्तयसि भाषात्वमित्येवं यदुतावधारणी भाषेति इदमप्यहं वेनि केवलित्वात् , 'अह मन्नामी इति ओहारिणी भासा' इति अथेत्या-11 नन्तर्ये, मत्सम्मतत्वात् , ऊर्दू निःशकं मन्यख, इति-एवं यदुतावधारिणी भाषेति, अथ इत ऊ निःशकं चिन्तयः । इति-एवं यदुतावधारणी भाषेति, अतीवेदं साध्वनवद्यमित्यभिप्रायः, तथा तथा-अविकलं परिपूर्ण मन्यख इतिएवं यदुतावधारणी भाषेति यथा पूर्व मतवान् , किमुक्तं भवति ?-यथा त्वया पूर्व मननं कृतमिदानीमपि मत्सम्म-1 तत्वात् सर्व तथैव मन्यख मा मनागपि शङ्का कार्षीरिति, तथा तथा-अविकलं परिपूर्ण चिन्तय इति-एवं यदुत अवधारिणी भाषेति, यथा पूर्व चिन्तितवान् , मा मनागपि शतिष्ठा इति, तदेवं भाषा अवधारणीति निर्णीतमि-18 दानीमियमवधारिणी भाषा सत्या उत मृषेत्यादिनिर्णयार्थ पृच्छति-'ओहारिणी ण भंते !' इत्यादि, अवधारिणीअवबोधवीजभूता, णमिति प्राम्बत् , भदन्त ! भाषा किं सत्या मृषा सत्यामृषा असत्यामृपा ? इति, तत्र सन्तोमुनयस्तेषामेव भगवदाज्ञासम्यगाराधकतया परमशिष्टत्वात् सभ्यो हिता-इहपरलोकाराधकत्वेन मुक्तिप्रापिका सत्या, युगादिपाठाभ्युपगमात् यः प्रत्ययः, यद्वा यो यस्मै हितः स तत्र साधुरिति सत्सु साध्वी सत्या, 'तत्र साधा-8॥२७॥ विति यः प्रत्ययः, यदिवा सन्तो-मूलोत्तरगुणास्तेषामेव जगति मुक्तिपदप्रापकतया परमशोभनत्वात् अथवा सन्तो-विद्यमानास्ते च भगवदुपदिष्टा एव जीवादयः पदार्थाः अन्येषां कल्पनामात्ररचितसत्ताकतया तत्त्वत्तोऽस
~ 498~
