________________
आगम
(०१)
“आचार" - अंगसूत्र-१ (मूलं+नियुक्ति:+वृत्ति:) श्रुतस्कंध [१.], अध्ययन [६], उद्देशक [9], मूलं [१९५],नियुक्ति: [२५२] मुनि दीपरत्नसागरेण संकलित......आगमसूत्र-[०१], अंग सूत्र-[१] “आचार" मूलं एवं शिलांकाचार्य-कृत् वृत्ति:
प्रत
श्रीआचाराङ्गवृत्तिः (शी०)
धुता०६ उद्देशकः५
सूत्रांक
[१९५]
॥ २५८॥
दीप अनुक्रम [२०८]
विमे ग्रन्थग्रथिता विषण्णाः कामभराकान्ता जना 'लूषिणों लूषणशीलाः हिंसका अज्ञानमोहोदयात् 'न परिवित्रसन्ति'
न बिभ्यति, यो ह्येवम्भूतांश्चारम्भान् ज्ञपरिज्ञया परिज्ञाय प्रत्याख्यानपरिज्ञया च परिहरति तस्यैते सुपरिज्ञाता भवन्ति । || यश्चारम्भाणां परिज्ञाता स किमपरं कुर्यादित्याह-'स' महामुनिः पूर्वव्यावर्णितस्वरूपो 'वान्त्वा' त्यक्त्वा क्रोधं च मानं च |मायां च लोभं चेति, स्वगतभेदसंसूचनार्थो व्यस्त निर्देशः, सर्वानुयायित्वात् क्रोधस्य प्रथमोपादानं तत्सम्बद्धत्वान्मानस्य लोभाथै मायोपादीयत इत्यतस्तत्कारणत्वान्मायाया लोभस्यादावुपन्यासः ततः सर्वदोषाश्रयत्वात् सर्वगुरुत्वाच सर्वोपरि लोभस्य, क्षपणाक्रम वाऽऽश्रित्यायमुपन्यास इति, चकारो हीतरेतरापेक्षया समुच्चयार्थः । स एवं क्रोधादीन वान्त्वा मोहनीयं त्रोटयति, स चैपोऽपगतमोहनीयः संसारसन्ततेस्तुट्टः-अपमृतो व्याख्यातस्तीर्थकृदादिभिरितिरधिकारपरिसमाप्ती, बबीमीत्येतत् पूर्वोतं ॥ यदि चैतद्वक्ष्यमाणमित्याह
कायस्स वियाघाए एस संगामसीसे वियाहिए से हु पारंगमे मुणी, अविहम्ममाणे फलगावयट्टी कालोवणीए कंखिज्ज कालं जाव सरीरभेउत्तिवेमि (सू० १९६) ६-५॥
धूताध्ययनम् ॥ ६॥ 'कायः' औदारिकादित्रयं घातिचतुष्टयं वा तस्य 'व्याघातो विनाशः, अथवा चीयत इति कायस्तस्य विशेषेणाङ्गमदियाऽऽयुषकक्षयावधिलक्षणया घातो व्याघातः-शरीरविनाशः एप सङ्कामशीर्षरूपतया व्याख्यातो, यथा हि सङ्ग्राम
२५८॥
wwwandltimaryam
~520~#
