________________
श्रीदेवचन्द्रसूरिविरचितम् • २५
पडिवत्तिं विहेऊणं हरिसिओ भाई णिवो ।
'पुत्त ! अच्छसु णिच्चितो, णियं एयं पि ते हिं' ॥२६१॥ 'आएसो' त्ति कुमारेण जंपिए देइ विडहरं । कुमारो वि तहिं ठाइ परिवारसमनिओ ॥२६२॥ णिरूवेइ णिए गोहे 'सोहित्ता मज्झ साहह । किए दिसाए एत्थऽत्थि जलं सुस्साउ सीयलं ?' || २६३|| जाणित्ता साहियं तेहिं 'रायउत्त ! वरं जलं ।
यरीए बहि पुव्वाए दिसाए अत्थि पायसो' ॥२६४॥ एवं सोउं कुमारो विसयं गंतूण जोयइ । मग्गासन्नम्म णीरस्स पएसं गिहजोगयं ॥२६५॥ विन्नवइ तो णिवं 'देव ! जहा अम्हाण कीरउ । गेहं एयम्मि ठाणम्मि णिराबाहमिमं जओ' || २६६ ॥ तत्तो रण्णा समाइट्ठा सुत्तहारा जहा 'लहुं । करेह एत्थ ठाणम्मि पासायं सत्तभूमि' || २६७।। आएसेण णरिंदस्स तेहि णिम्माविओ लहुं । चित्ताणंदकरो रम्मो तुंगो पासायणायगो || २६८ ॥ पूरिओ धण - धन्नेहिं सव्वसामग्गिसंजयं । काउं पवेसिओ तत्थ कुमारो सुहवासरे || २६९ ॥ तस्स चुंपालए रम्मे निसन्नो चिट्ठए सया । आइन्नो भिच्चवग्गेणं जोयंतो जलवत्तिणि ॥२७०॥ पेच्छइ अन्नदियहम्मि ते वराऽऽसे मणोजवे । गच्छंते णीरपाणत्थं थाणवालसमन्निए || २७१ ॥
GYTQ
Jain Education International
For Personal & Private Use Only
www.jainelibrary.org