________________
श्रीदेवचन्द्रसूरिविरचितम् • २३ तओ तीए समालत्तं 'विन्नवेहि णराहिवं । जहा सा देव ! तुम्हाण धूया तेलोक्कसुंदरी ॥२३९।। एक्कं वक्कं भणेऊण ओसरेहि दुयं दुयं' । सीहो वि जंपई ‘वच्छे ! चिट्ठाही तं सुणिव्वुया ॥२४०।। अहमेयं विण्णविस्सामि महारायं, ण संसओ' । एवं वोत्तूण संपत्तो रायपासम्मि सो तओ ॥२४१।। विण्णवइ ‘देव ! सा तुम्हं धूया तेलोक्कसुंदरी । आगच्छंतं ममं दटुं वक्कमेयं पयंपई ।।२४२॥ ओसरिस्सामि विण्णत्तिं एक्कं काउं दुयं दुयं । ता पसायं करेऊणं अम्हाणं देव ! सुव्वउ ॥२४३।। दीणाए तीए तं वक्कं' तओ राया पयंपइ । सरिऊणं कन्नयं चित्ते महादुक्खसमुत्थओ ।।२४४।। 'आणेहि जेण निसुणेमि तीए विन्नत्तियं अहं' । आणीयाए य विण्णत्तं 'कुमरवेसं पयच्छ मे' ॥२४५।। एवं वोत्तुं अइक्कंता तत्तो तेलोक्कसुंदरी । राया वि मलदिद्धंगं कुचेलं तं नियच्छिउं ॥२४६।। दयाए जंपए 'सीह ! किमेयाए पयंपियं ? । सीहेणा अवि हु विन्नत्तं 'देव ! अत्थि इमो कमो ॥२४७|| महाणरेंदगेहेसु जइ धूया मग्गए इमं । केणाऽवि गुरुकज्जेण वेसं कुमरसंतियं ।।२४८।। तो दिज्जए न संदेहो, पच्चइयभडसंजुओ । वेसो देव ! कुमारस्स संतिओ सव्वसोहणो' ॥२४९।।
Oile
Jain Education International
For Personal & Private Use Only
www.jainelibrary.org