________________
श्रीदेवचन्द्रसूरिविरचितम् . ९ कन्ना भत्तारगेहम्मि जाइ नत्थेत्थ संसओ' । ताओ जंपंति 'जइ एवं तो वि एत्थेव दिज्जउ ।।८५।। सुबुद्धिमंतिपुत्तस्स, जेणागच्छइ पइदिणं । अम्हाणं देव ! पासम्मि, विओगो ण वि जायइ' ।।८६।। पत्थिवो वि तयं सव्वं मन्निऊण सहं गओ । हक्कारित्ता महामच्चं सुबुद्धि जंपए इमं ॥८७।। जह 'भोऽमच्च ! मए कण्णा इमा तेलोक्कसुंदरी । विदिन्ना तुज्झ पुत्तस्स, पडिच्छाहि इमं लहुं' ||८८।। मंती वि निययं पुत्तं नाउं तद्दोसदूसियं । जंपए 'देव ! नो जुत्तं सोऊणं पि य एरिसं ॥८९।। जम्हा सियाल-सिंहीणं संबंधं को पसंसइ ? । तम्हा महानरिंदस्स दिज्जऊ कस्स वी इमा' ॥९०॥ पुहवीसरो वि तं हत्थे घेत्तूणं बोल्लए इमं । जहा 'भो ! मज्झ देहस्स सवहेणं तं सि साविओ ॥९१॥ एत्तो परं न ते किंचि एत्थऽत्थे भाणियव्वयं । मज्झाऽऽएसो इमोऽवस्सं कायव्वो णिव्वियप्पयं' ।।९२।। 'आएसो' त्ति भणित्ताणं सुबुद्धी नियमंदिरे । जाइ चिंतासमावन्नो अच्चत्थं णियमाणसे ॥९३।। एगंतम्मि य होऊणं उवाए परिचिंतइ । जहा "वग्घ-तडीणाओ कहमेसो णित्थरिज्जिही ?" ॥९४॥ एवं च चिंतयंतस्स झत्ति चित्तम्मि से ठियं । "आराहयामि पूएउं भत्तीए कुलदेवयं" ॥९५॥
OISIO
Jain Education International
For Personal & Private Use Only
www.jainelibrary.org