________________
३८ • मङ्गलकलशकथानकम् खग्ग-कुंत-गयाईहिं सेल्ल-वावल्लभीसणं । खिप्पंति तिक्खनारायसंछाइयनहंगणं ।।४०४।। पडंति मत्तमायंगा वज्जाहयगिरी इव । णट्ठाऽऽरोहा तुरंगा वि भमंती सग्गहा इव ।।४०५।। मुसुंढि-मोग्गराईहिं चुन्निजंति रहा वि हु । पाइक्कसिरपउमेहिं समंता अच्चिया मही ।।४०६।। एवं भीमम्मि संगामे वटुंते तेण ते णिवा । पुण्णसंभारजुत्तेण बंधित्ताण वसीकया ॥४०७।। आणं तस्स पडिच्छित्ता णियरज्जेसु ते गया । एवं से भुंजमाणस्स रज्जं तेलोक्कसुंदरी ||४०८।। पसूया सोहणं पुत्तं नामेणं जयसेहरं । राया वि धम्मकज्जम्मि उज्जमेइ विसेसओ ॥४०९।। अवि यजिणमंदिर उत्तुंग करावइ, तेसु विसिट्ठबिंब संठावइ । अट्ठपायर पूय विरयावइ, रहवर रज्जि सयलि भमावइ ।।४१०|| जिणआगमपोत्थयइं लिहावइ, साहुसुपत्तइ सम्माणावइ । साहम्मियपडिवत्ति करावइ, दीणाणाहहं दाणु दियावइ ।।४११।। एवं सव्वत्थ धम्मम्मि उज्जमंतस्स सायरं । अइक्कंतो बहू कालो तओ एत्थंतरम्मि य ।।४१२।। उज्जाणम्मि य संपत्तो दिव्वनाणसमन्निओ । जयसीहो त्ति नामेणं सूरी तेलोक्कविस्सुओ ॥४१३।। वद्धाविओ नरेंदो वि तस्सागमणेण सायरं । वणसंडनिउत्तेहिं पेमकारिनरेहि उ ॥४१४।।
Asya
Jain Education International
For Personal & Private Use Only
www.jainelibrary.org