Page Text
________________
४६५
विसल्लाआगमणपव्वं-६४/१-२५ रणद्धरिहत्थुच्छाहं, भरहं दट्ठण गमणतत्तिल्लं । तो भणइ जणयतणओ, जं भण्णसि तं निसामेहि ॥१२॥ लङ्कापुरी नराहिव!, दूरे लवणो य अन्तरे उयही । भीमो अणोरपारो, कह तं लङ्केसि पयचारी ? ॥१३॥ भरहेण वि सो भणिओ, कायव्वं किं मएत्थ करणिज्जं ? । साहेहि मज्झ सिग्धं, जेण पणामेमि ते सव्वं ॥१४॥ तो भणइ जणयतणओ, एयं ण्हाणोदयं विसल्लाए । अहं देहि महायस!, मा वक्खेवं कुणसु एत्तो ॥१५॥ एएण सित्तमेत्तो, जीवइ लच्छीहरो निरुत्तेणं । वच्चामो तेण लहुं, मरड् पुणो उग्गए सूरे ॥१६॥ भरहेण वि सो भणिओ, किं गहणं पाणिएण एएणं ? । सयमेव सा विसल्ला, जाउ तहिं दोणमेहसुया ॥१७॥ आइटुंचिय मुणिणा, जह एसा तस्स पढमकल्लाणी । होही महिलारयणं, न चेव अन्नस्स पुरिसस्स ॥१८॥ दोणघणस्स सयासं, भरहेण य पेसिओ तओ दूओ।न य देइ सो विसल्लं, सन्नद्धो पुत्तबलसहिओ ॥१९॥ सो केगईए गन्तुं, पबोहिओ सुमहुरेहि वयणेहिं । ताहे परितुट्ठमणो, दोणो धूयं विसज्जेइ ॥२०॥ भामण्डलेण तो सा, आरुहिया अत्तणो वरविमाणे । कन्नाण सहस्सेणं, सहिया य नरिन्दधूयाणं ॥२१॥ उप्पइऊण गया ते, सिग्धं संगाममेइणी सुहडा । अग्घाइकयाडोवा, अवइण्णा वरविमाणा णं ॥२२॥ सा वि य तहिं विसल्ला, सुललियसियचामरेहि विज्जन्ती । हंसीव संचरन्ती, संपत्ता लक्खणसमीवं ॥२३॥ सा तीए फुसिय सन्ती, सत्ती वच्छत्थलाउ निम्फिडिया । कामुयघरस्स नन्जइ, पदुद्रुमहिला इव पणट्ठा ॥२४॥ विप्फुरियाणलनिवहा, सा सत्ती नहयलेण वच्चन्ती । हणुवेण समुप्पइडं, गहिया अईवेगवन्तेणं ॥२५॥
रणदक्षोत्साहं भरतं दृष्ट्वा गमनतत्परम् । तदा भणति जनकतनयो यद्भण्यसे तन्निशामय ॥१२॥ लकापुरी नराधिप ! दूरे लवणश्चान्तर उदधिः । भीमोऽनोरपारः कथं तं लवयसि पादाचारी ? ॥१३।। भरेतनाऽपि स भणितः कर्त्तव्यं किं मयात्रकरणीयम् ? । कथय मम शीघ्रं येनार्पयामि ते सर्वम् ॥१४॥ तदाभणति जनकतनय एतत्स्नानोदकं विशल्यायाः । अस्मान्देहि महायशः ! मा व्याक्षेपं कुरुतः ॥१५॥ एतेन सिक्तमात्रो जीवति लक्ष्मीधरो निश्चयेन । व्रजामस्तेन लघु म्रियते पुनरुद्गते सूर्ये ॥१६॥ भरतेनापि स भणितः किं ग्रहणं पानीयेनैतेन ? । स्वयमेव विशल्या यातुतत्र द्रोणमेघसुतः ॥१७॥ आदिष्टमेव मुनिना यथैषा तस्य प्रथमकल्याणी । भविष्यति महिलारत्नं न चैवान्यस्य पुरुषस्य ॥१८॥ द्रोणघनस्य सकाशं भरतेन च प्रेषितस्ततो दूतः । न च ददाति स विशल्यां सन्नद्धः पुत्रबलसहितः ॥१९॥ स केकय्या गत्वा प्रबोधितः सुमधुरै र्वचनैः । तदा परितुष्टमनाः द्रोणो दुहितरं विसर्जयति ॥२०॥ भामण्डलेन तदा साऽरोहिताऽऽत्मनो वरविमाने । कन्यानां सहस्रेण सहिता च नरेन्द्रदुहितृणाम् ।।२१।। उत्पत्य गतास्ते शीघ्रं संग्राममेदिनीं सुभटाः । अादिकृताटोपा अवतीर्णा वरविमानेभ्यः ॥२२॥ साऽपि च तत्र विशल्या सुललितश्वेतचामरै विज्यमानी । हंसीव संचरन्ती संप्राप्ता लक्ष्मणसमीपम् ।।२३।। सा तया स्पृष्टा सती शक्ति वक्षःस्थलान्निस्फिटिता । कामुकगृहाज्ज्ञायते प्रदुष्टमहिलैव प्रनष्टा ॥२४॥ विस्फुरितानलनिवहा सा शक्ति नभःस्थलेन गच्छन्ती । हनुमता समुत्पत्य गृहीताऽतिवेगवता ॥२५॥
पउम. भा-३/११
Jain Education Interational
For Personal & Private Use Only
www.jainelibrary.org
| SR No. | 004026 |
| Book Title | Paumchariyam Part 03 |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | Parshvaratnavijay |
| Publisher | Omkarsuri Aradhana Bhavan |
| Publication Year | 2012 |
| Total Pages | 202 |
| Language | Hindi, Sanskrit |
| Classification | Book_Devnagari |
| File Size | 24 MB |