________________
४६६
पउमचरियं अमोघविजयाशक्तिःअहसा खणेण जाया, वरमहिला दिव्वरूवसंपन्ना । भणइ तओ हणुयन्तं, मुञ्चसु मं नत्थि मे दोसो ॥२६॥ सत्ती अमोहविजया, नामेण अहं तिलोगविक्खाया। लङ्काहिवस्स दिन्ना, तुडेणं नागराएणं ॥२७॥ कइलासपव्वओवरि, तइया वालिस्स जोगजुत्तस्स । उक्त्तेऊण भुया, कया य वीणा दहमुहेणं ॥२८॥ चेइयघराण पुरओ, जिणचरियं तत्थ गायमाणस्स । परितोसिएण दिन्ना, धरणेण अहं दहमुहस्स ॥२९॥ सा हं न केणइ पहू !, पुरिसेणं निज्जिया तिहुयणम्मि । मोत्तूण विसल्लं वि हु, दुस्सहतेयं गुणकरालं ॥३०॥ एयाए अन्नजम्मे, घोरं समुवज्जियं तवोकम्मं । असण-तिसा-सीया-ऽऽयवसरीरपीडं सहन्तीए ॥३१॥ जिणवरतवस्स पेच्छसु, माहप्पं परभवे सुचिण्णस्स । जेणेरिसाइं सुपुरिस !,साहिज्जन्तीह कज्जाइं ॥३२॥ अहवा को इहलोगम्मि विम्हओ साहिएण कज्जेणं ? । पावइ जेण सिवसुहं, जीवो कम्मक्खयं काउं॥३३॥ मुञ्च परायत्ता हं, इमाए परिनिज्जिया तवबलेण । वच्चामि निययठाणं, खमसु महं सामि ! दुच्चरियं ॥३४॥ काऊण समुल्लावं, एवं तो सत्तिदेवयं हणुओ । मुञ्चइ संभमहियओ, निययट्ठाणं च संपत्ता ॥३५॥ सा दोणमेहधूया, समयं कन्नाहि विणयसंपन्ना । नमिऊण रामदेवं, उवविट्ठा लक्खणसमीवे ॥३६॥ परिमुसइ लक्खणं सा, मुद्धा वरकमलकोमलकरेसु । गोसीसचन्दणेण य, अणुलिम्पइ अङ्गमङ्गाई ॥३७॥ अन्नं पिव संपत्तो, जम्मं लच्छीहरो सुहपसुत्तो। आयम्बनयणजुयलो, पचलियबाहू समुस्ससिओ ॥३८॥ अमोघविजयाशक्तिः - अथ सा क्षणेन जाता वरमहिला दिव्यरुपसंपन्ना । भणति ततो हनुमन्तं मुञ्च मां नास्ति मे दोषः ॥२६॥ शक्तिरमोघविजया नाम्नाहं त्रिलोकविख्याता । लकाधिपस्य दत्ता तुष्टेन नागराजेन ॥२७॥ कैलाशपर्वतोपरि तदा वाले ोगयुक्तस्य । उत्कर्त्य भूजां कृता च वीणा दशमुखेन ॥२८॥ चैत्यगृहाणां पुरतो जिनचरितं तत्र गीयमानस्य । परितोषितेन दत्ता धरणेनाहं दशमुखस्य ॥२९॥ साऽहं न केनचित्प्रभो ! पुरुषेण निर्जिता त्रिभुवने । मुक्त्वा विशल्यामपि हु दुस्सहतेजसं गुणकरालाम् ॥३०॥ अनयाऽन्यजन्मनि घोरं समुपार्जितं तपः कर्म । अशन-तृषा-शीताऽऽतप शरीरपीडां सहमानया ॥३१॥ जिनवरतपसः पश्य माहत्म्यं परभवे सुचीर्णस्य । येनेदृशानि सत्पुरुष ! साध्यन्त इह कार्याणि ॥३२॥ अथवा क इहलोके विस्मयः साधितेन कार्येण ? । प्राप्नोति येन शिवसुखं जीवः कर्मक्षयं कृत्वा ॥३३॥ मुञ्च परायत्ताऽहमनया परिनिर्जिता तपोबलेन । व्रजामि निजस्थानं क्षमस्व मम स्वामिन् ! दुश्चरितम् ॥३४॥ कृत्वा समुल्लापमेव ततः शक्तिदेवतां हनुमान् । मुञ्चति संभ्रमहदयो निजस्थानं च संप्राप्ता ॥३५॥ सा द्रोणमेघ दुहिता समकं कन्याभि विनयसंपन्ना । नत्वा रामदेवमुपविष्टा लक्ष्मणसमीपे ॥३६॥ परिमाटि लक्ष्मणं सा मुग्धा वरकमलकोमलकरैः । गोशीर्षचन्दनेन चानुलिम्पत्यङ्गमङ्गानि ॥३७|| अन्यदिव संप्राप्तो जन्म लक्ष्मीधरः सुखप्रसुप्तः । आताम्रनयनयुगलः प्रचलितबाहुः समुच्छ्वसितः ॥३८॥
Jain Education Interational
For Personal & Private Use Only
www.jainelibrary.org