________________
रामविप्पलावपव्वं - ६२ / १२-३६
विज्जासत्थेण इमो, पहओ लच्छीहरो गओ मोहं । जीविहिइ तुज्झ भाया, सामिय ! नत्थिऽत्थ संदेहो ॥२५॥ तम्हा किंचि उवायं, तूरन्ता कुणह रयणिसमयम्मि । लच्छीहरो निरुत्तं, मरइ पुणो उग्गए सूरे ॥२६॥ तत्तो ते कइसुहडा, भीया तिण्णेव गोउरपुराई । सत्तेव य पायारा, कुणन्ति विज्जानिओगेणं ॥२७॥ रह-गय-तुरङ्गमेहिं, सहिओ जोहेहि बद्धकवएहिं । नीलो चावविहत्थो, पढमम्मि पट्टिओ दारे ॥ २८ ॥ बीए नलो महप्पा, अहिट्ठिओ दारुणो गयाहत्थो । तइए बिहीसणो विय, 1 तिसूलपाणी ठिओ सूरो ॥ २९ ॥ दारे चउत्थयम्मि उ, कुमुओ सन्नद्धबद्धतोणीरो । कुन्ते घेत्तूण ठिओ, तह य सुसेणो वि पञ्चमए ॥३०॥ घेत्तूण भिण्डिमालं, सुग्गीवो छट्ठए ठिओ दारे । सत्तमए असिहत्थो, अहिट्ठिओ जणयपुत्तो वि ॥३१॥ पुव्वदुवारम्मि ठिओ, सरहो सरहद्धओ रणपचण्डो । अह अङ्गओ कुमारो, अहिट्ठिओ गोउरे अवरे ॥३२॥ नामेण चन्दरस्सी, वालिसुओ कढिणदप्पमाहप्पो । रक्खइ उत्तरदारं, जो जिणइ जमं पि सत्तेणं ॥ ३३ ॥ एवं जे केइ भडा, अन्ने बलसत्तिकित्तिसंपन्ना । सन्नद्धबद्धकवया, अहिट्टिया दक्खिणदिसाए ॥ ३४॥ एवं तु संनिवेसं, खेयरवसभेसु विरइयं सव्वं । नक्खत्तेहि व गयणं, अइरेहइ उज्जलसिरीयं ॥३५॥ न तं सुरा नेव य दाणविन्दा, कुणन्ति जीवस्स अणुग्गहत्थं । समज्जियं जं विमलं तु कम्मं, जहा निवारेइ नरस्स दुक्खं ॥३६॥ ॥ इय पउमचरिए राविप्पलावं नाम बासट्टं पव्वं समत्तं ॥
विद्याशस्त्रेणायं प्रहतो लक्ष्मीधरो गतो मोहम् । जीविष्यति तव भ्राता स्वामिन्नास्त्यत्र संदेहः ||२५|| तस्मात् किंचिदुपायं त्वरयो कुरुत रजनीसममाणाः । लक्ष्मीधरो निश्चित्तं मियते पुनरुद्गते सूर्ये ॥२६॥ ततस्ते कपिसुभटा भीतास्त्रिण्येव गोपुराणि । सप्तैव प्राकाराः कुर्वन्ति विद्यानियोगेण ॥२७॥ रथ-गज-तुरङ्गमैः सहितो यौधै र्बद्धकवचैः । नीलश्चापविहस्तः प्रथमे प्रतिष्ठितो द्वारे ॥२८॥ द्वितीयेनलो महात्माऽधिष्ठितो दारुणो गदाहस्तः । तृतीये बिभीषणोऽपि च त्रिशूलपाणिः स्थितः शूरः ||२९|| द्वारे चतुर्थे तु कुमुदः सन्नद्धबद्धतोणीरः । कुन्तान्गृहीत्वा स्थितस्तथा च सुसेनोऽपि पञ्चमे ||३०|| गृहीत्वा भिण्डिमालं सुग्रीवः षष्टे स्थितो द्वारे । सप्तमेऽसिहस्तोऽधिष्ठितो जनकपुत्रोऽपि ॥३१॥ पूर्वद्वारे स्थितः शरभः शरभध्वजो रणप्रचण्डः । अथाङ्गदः कुमारोऽधिष्ठितो गोपुरेऽपरे ॥३२॥ नाम्ना चन्द्ररश्मि र्वालिसुतः कठिनदर्पमाहात्म्यः । रक्षत्युत्तरद्वारं यो जयति यममपि सत्त्वेन ||३३|| एवं ये केsपि भटा अन्ये बलशक्तिकीर्त्तिसंपन्नाः । सन्नद्धबद्धकवचा अधिष्ठिता दक्षिणदिशि ॥३४॥ एवं तु संनिवेशं खेचरवृषभैर्विरचितं सर्वम् । नक्षत्रैरिव गगनमतिराजत उज्ज्वल श्रीकम् ॥३५॥ न तं सुरा नैव च दानवेन्द्राः कुर्वन्ति जीवस्यानुग्रहार्थम् । समर्जितं यद्विमलं तु कर्म यथा निवारयति नरस्य दुःखम् ॥३६॥ ।। इति पद्मचरिते रामविप्रलापं नाम द्वाषष्ठितमं पर्वं समाप्तम् ॥
I
पठम. भा-३/१०
Jain Education International
For Personal & Private Use Only
४५७
www.jainelibrary.org