________________
| ६३. विसल्लापुव्वभवकित्तणपव्वं
नाऊण य सोमित्ती, भरणावत्थं दसाणणो एत्तो । एक्कोयरं च बद्धं, सोयइ पुत्ते य पच्छन्नं ॥१॥
हा भाणुयण्ण ! वच्छय, निच्चं चिय मह हिउज्जओ सि तुमं ।
कह बन्धणम्मि पत्तो, विहिपरिणामेण संगामे ? ॥२॥ हा पुत्त मेहवाहण!, इन्दइ ! सुकुमालकोमलसरीरा । कह वेरियाण मज्झे, चिट्ठह अइदुक्खिया बद्धा ? ॥३॥ बद्धाण असरणाणं, कालगए लक्खणे ससोगत्ता । मह पुत्ताण रिपुभडा, न य नज्जइ किं पि काहिन्ति ? ॥४॥ हिययस्स वल्हेहिं तुब्भेहिं दुक्खिएहि बद्धेहिं । अहिययरं चिय बद्धो, अहयं नत्थेत्थ संदेहो ॥५॥ एवं गए व्व बद्धे, महागओ दुक्खिओ सजूहम्मि । चिट्ठइ तह दहवयणो, बन्धूसु य सोगसंतत्तो ॥६॥ सोऊण सत्तिपहयं, सोमित्तिं जणयनन्दिणी एत्तो । अह विलविउं पयत्ता, सोगसमुच्छड्यसव्वङ्गी ॥७॥ हा भद्द लक्खण ! तुमं, उत्तरिऊणं इमं सलिलनाहं । मज्झ कएण महायस!, एयावत्थं पवन्नो सि ॥८॥ मोत्तूण बन्धवजणं, निययं जेट्ठस्स कारणुज्जुत्तो । सुपुरिस ! रक्खसदीवे, कह सि तुमं पाविओ मरणं ? ॥९॥ बालत्ते किं न मया, अहयं दुक्खस्स भाइणी पावा? जेण इमो गुणनिलओ, मज्झ कए लक्खणो वहिओ॥१०॥ सोमित्ति ! तुज्झ देवा, कुणन्तु जीवस्स पालणं सव्वे । सिग्धं च विसल्लत्तं, वच्चसु अम्हं पि वयणेणं ॥११॥
|| ६३. विशल्यापूर्वभवकीर्तनपर्वम् ॥
ज्ञात्वा च सौमित्रिं मरणावस्थं दशानन इतः । एकोदरं च बद्धं शोचति पुत्रौ च प्रच्छन्नम् ॥१॥ हा भानुकर्ण ! वत्स ! नित्यमेव मम हितोद्यतोऽसि त्वम् । कथं बंधने प्राप्तो विधिपरिणामेन संग्रामे ॥२॥ हा पुत्र मेघवाहन ! इन्द्रजित् ! सुकुमालकोमलशरीराः । कथं वैरीणां मध्ये तिष्ठथातिदुःखिता बद्धाः ? ॥३॥ बद्धानामशरणानां कालगते लक्ष्मणे सशोकार्ताः । मम पुत्राणां रिपुभटा न च ज्ञायते किमपि करिष्यन्ति ॥४॥ हृदयस्य वल्लभैर्युस्माभि दुःखितैर्बद्धैः । अधिकतरमेव बद्धोऽहं नास्त्यत्र संदेहः ॥५॥ एवं गजे वा बद्धे महागजो दुःखितः स्वयूथे । तिष्ठति तथा दशवदनो बन्धुषु च शोकसंतप्तः ॥६॥ श्रुत्वा शक्तिप्रहतं सौमित्रिं जनकनन्दिनीतः । अथ विलपितुं प्रवृता शोकसमाच्छादितसर्वाङ्गी ॥७॥ हा भद्र लक्ष्मण ! त्वमुत्तीर्य सलिलनाथम् । मम कृतेन महायशः ! एतदवस्थां प्रपन्नोऽसि ।।८।। मुक्त्वा बन्धवजनं निजकं ज्येष्ठस्य कारणयुक्तः । सुपुरुष ! राक्षसद्वीपे कथमसि त्वं प्राप्तो मरणम् ? ॥९॥ बालत्वे किं न मृताऽहं दुःखस्य भागिनी पापा? । येनायं गुणनिलयो मम कृते लक्ष्मणो हतः ॥१०॥ सौमित्रे ! तव देवाः कुर्वन्तु जीवस्य पालनं सर्वे । शीघ्रं च विशल्यत्वं गच्छास्माकमपि वचनेन ॥११॥
Jain Education Intemational
For Personal & Private Use Only
www.jainelibrary.org