________________
६०. सुग्गीव-भामंडलसमागमपव्वं एयन्तरम्मि पउमो, केसरिजुत्तं रहं समारूढो । लच्छीहरो वि एवं, हणुमाइभडेहि परिकिण्णो ॥१॥ संपत्तो रणभूमी, पढमं चिय लक्खणो गरुडकेऊ । दट्टण तं पलाणा, भुयङ्गपासा दसदिसासु ॥२॥ अह ते खेयरसामी, भीमोरगबन्धणाउ परिमुक्का । भामण्डल-सुग्गीवा, निययबलं आगया सिग्धं ॥३॥ तत्तो ते पवरभडा, सिरिविक्खाया भणन्ति पउमाभं । सामिय ! परमविभूई, कह तुज्झ खणेण उप्पन्ना? ॥४॥ तो भणइ पउमनाहो, परिहिण्डन्तेण साहवो दिट्ठा । देसकुलभूसणा ते, गिरिसिहरे जायउवसग्गा ॥५॥ चउकाणणं तु पडिमं, साहन्ताणं समत्थचिंत्ताणं । भवतिमिरनासणयरं, केवलनाणं समुप्पन्नं ॥६॥ गरुडाहिवेण तइया, तुडेणं अम्ह जो वरो दिन्नो । से चिन्तियमेत्तेणं, विज्जाण समागमो जाओ ॥७॥ एवं राहवभणियं, सोऊणं खेयरा सविम्हइया । मुणिवरकहाणुरत्ता, जाया हरिसाइयसरीरा ॥८॥
न तं पिया नेव करेन्ति बन्धन चेव मित्ता सकलत्त-भिच्चा।
जहा मणुस्सस्स हिओवएसं, कुणन्ति साहू विमलप्पहावा ॥९॥ ॥ इय पउमचरिए सुग्गीवभामण्डलसमागमं नाम सट्ठिमं पव्वं समत्तं ॥
|| ६०. सुग्रीवभामण्डलसमागमपर्वम् ।
एतदन्तरे पद्मः केसरियुक्तं रथं समारूढः । लक्ष्मीधरोऽप्येवं हनुमानभटैः परिकीर्णः ॥१॥ संप्राप्तो रणभूमिं प्रथममेव लक्ष्मणो गरुडकेतुः । दृष्ट्वा तं पलायना भुजङ्गपाशा दशदिक्षु ॥२॥ अथ तौ खेचरस्वामिनौ भीमोरगबन्धनन्मुक्तौ । भामण्डल-सुग्रीवौ निजबलमागतौ शीघ्रम् ॥३|| ततस्तौ प्रवरभटौ श्रीविख्यातौ भणतः पद्मनाभम् । स्वामिन् ! प्रवरविभूतिः कथं तव क्षणेनोत्पन्ना ? ॥४॥ तदा भणति पद्मनाभः परिहिण्डमानेन साधू दृष्टौ । देशकुलभूषणौस्तौ गिरिशिखरे जातोपसर्गौः ॥५॥ चतुराननं तु प्रतिमां साधयतोः समर्थचित्तयोः । भवतिमिरनाशकरं केवलज्ञानं समुत्पन्नम् ॥६॥ गरुडाधिपेन तदा तुष्टेनास्मान्यो वरो दत्तः । तस्य चिन्तितमात्रेण विद्यानां समागमो जातः ॥७॥ एवं राघवभणितं श्रुत्वा खेचराः सविस्मिताः । मुनिवरकथानुरक्ता जाता हर्षायितशरीराः ॥८॥
न तत्पिता नैव कुर्वन्ति बन्धवो नैव मित्राः सकलत्रभृत्याः ।
यथा मनुष्यस्य हितोपदेशं कुर्वन्ति साधवो विमलस्वभावाः ॥९॥ ॥ इति पद्मचिते सुग्रीव-भामण्डल समागमं नाम षष्ठितमं पर्वं समाप्तम् ॥
Jain Education International
For Personal & Private Use Only
www.jainelibrary.org