________________
४४६
पउमचरियं ते पेच्छिऊण दोण्णि वि, भुयङ्गपासेसु नरवई बद्धे । सह लक्खणेण पउमं, बिभीसणो भणइ निसुणेह ॥६७॥ अह पेच्छ इन्दईणं, सरसंघट्टेण छाइयं गयणं । भामण्डल-सुग्गीवा, बद्धा वि हु नागपासेहिं ॥६८॥ बद्धे वाणरनाहे, विजिए भामण्डले इहं अम्हं । संघायपिण्डियाणं, होहइ मरणं न संदेहो ॥६९॥ अहं बले महायस!, एए दो नायगा महापुरिसा । जाया अणायगा वि हु, विज्जाहर-वाणराण चमू ॥७०॥ विच्छितछत्त-केऊ, संचुण्णेऊण रहवरं सिग्घं । गहिओ च्चिय पवणसुओ, सुव्वन्तं भाणुकण्णेणं ॥७१॥ जाव य धरणिनिसण्णे, भामण्डल-वाणराहिवे एए । न य गिण्हन्ति निसियरा, ताव निवारेहि गन्तूणं ॥७२॥ जाव य सोमित्तिसुयं, आभासइ राहवो ससंभन्तो । जोहेइ भाणुकण्णं, ताव च्चिय अङ्गयकुमारो ॥७३॥ दोहं पि ताण जुझं, वट्टइ विवडन्तसत्थसंघायं । ताव य भुयपासाओ, विणिग्गओ मारुई सिग्धं ॥७४॥ हणुमन्त-अङ्गया ते, आरूढा वरविमाणसिहरेसु । लक्खण-विराहिया वि य, आसासेन्ती सयाणीयं ॥५॥ एयन्तरम्मि पत्तो, बिभीसणो इन्दई समरकंखी । दट्टण तं कुमारो, इमाणि हियएण चिन्तेइ ॥७६॥ तायस्स य एयस्स य, को भेओ ? जइ गविस्सए ताओ । न य मारिऊण पियरं, हवइ जसो निम्मलो लोए ॥७७॥ भामण्डल-सुग्गीवा, भुयङ्गपासेसु दारुणा बद्धा । मरिहिन्ति निच्छएणं, जुत्तं अवसप्पणं अहं ॥७८॥ परिचिन्तिऊण एवं, विणियत्ता ते रणाउ दो वि जणा। लच्छीहरेण दिट्ठा, रावणपुत्ता बलसमग्गा ॥७९॥ अह भाणिउं पवत्तो सोमित्तो सुणसु नाह ! मह वयणं । भामण्डल-सुग्गीवा, बद्धा भीमेहि नागपासेहिं ॥८०॥ तौ दृष्ट्वा द्वावपि भुजङ्गपाशैर्नरपती बद्धौ । सहलक्ष्मणेन पद्म बिभीषणो भणति निश्रुणुत ।।६७।। अथ पश्येन्द्रजिता शरसंघट्टेनच्छादितं गगनम् । भामण्डलसुग्रीवौ बद्धावपि हु नागपाशैः ॥६८|| बद्धे वानरनाथे विजिते भामण्डले इहास्माकम् । संघातपिण्डितानां भविष्यति मरणं न संदेहः ॥६९।। अस्मद्बले महायश ! एतौ द्वौ नायकौ पुरुषौ । जाताऽनायकाऽपि हु विद्याधर-वानराणां चमू ॥७०॥ विच्छिन्नछत्रकेतू संचूर्ण्य रथवरं शीघ्रम् । गृहीत एव पवनसुतः सुव्यक्तं भानुकर्णेन ॥७१।। यावच्च धरणिनिषण्णाभामण्डल-वानराधिपनेतान् । न च गृह्णन्ति निशाचरास्तावन्निवारय गत्वा ॥७२॥ यावच्च सौमित्रिसुतमाभाषते राघवः ससंभ्रान्तः । योधयति भानुकर्णं तावदेवाङ्गदकुमारः ॥७३॥ द्वयोरपि तयो युद्धं वर्तते विपतच्छस्त्रसंघातम् । तावच्च भुजपाशाद्विनिर्गतो मारुतिः शीघ्रम् ।।७४।। हनुमदङ्गदौ तावदारुढौ वरविमानशिखरेषु । लक्ष्मण-विराधितावपि चाश्वासयत स्वानीकम् ॥७५॥ एतदन्तरे प्राप्तो बिभीषण इन्द्रजितं समरकांक्षी । दृष्ट्वा तं कुमार इमानि हृदयेन चिन्तयति ॥७६।। तातस्य चेतस्य च कोभेद: ? यदि गवेष्यते तातः । न च मारयित्वा पितरं भवति यशो निर्मलो लोके ॥७७॥ भामण्डल-सुग्रीवौ भुजङ्गपाशै र्दारुणौ बद्धौ । मरिष्यतो निश्चयेन युक्तमपसर्पणमस्माकम् ।।७८।। परिचिन्त्यैवं विनिवृत्तौ तो रणावावपि जनौ । लक्ष्मीधरेण दृष्टौ रावणपुत्रौ बलसमग्रौ ॥७९॥ अथ भणितुं प्रवृत सौमित्री श्रुणु नाथ ! मम वचनम् । भामण्डल-सुग्रीवौ बद्धौ भीमै र्नागपाशैः ।।८०।।
Jain Education Intemational
For Personal & Private Use Only
www.jainelibrary.org