________________
४४५
विज्जासन्निहाणपव्वं-५९/३९-६६ एयं अज्ज तुह सिरं, सिग्धं छिन्दामि अद्धयन्देणं । सो कुणउ वाणराहम !, परिरक्खं सामिसालो ते ॥५३॥ तो भणइ वाणरवई, किं ते भड ! बोक्किएहि बहुएहिं ? । अज्ज तुह माणभङ्गं, करेमि न हु एत्थ संदेहो ॥५४॥ सो एव भणियमेत्तो, चावं अप्फालूिण सरनिवहं । मुञ्चइ दसाणणसुओ, किक्किन्धिवइस्स आरुट्ठो ॥५५॥ सो वि य तं एज्जन्तं, आयण्णाऊरिएहि बाणेहिं । छिन्दइ बलपरिहत्थो, निययाणियरक्खणट्ठाए ॥५६॥ अह मेहवाहणेणं, समरे भामण्डलो समाहूओ । रुद्धो विराहिएणं, पविसन्तो वज्जणक्को वि ॥५७॥ चक्केण वज्जणक्को, पहओ य विराहिएण रुटेणं । तेण वि सो वच्छयले, समाहओ चक्कपहरेणं ॥५८॥ वाणरवई निरन्थो, लङ्कानाहस्स नन्दणेण कओ । तेण वि य जट्ठियारी, आउहसयसंकुलं रड्यं ॥५९॥ अवयरिऊण गयाओ, मन्दोयरिनन्दणो रहारूढो । पेसेइ वारुणत्थं, नवजलहरसद्दनिग्धोसं ॥६०॥ अन्धारियं समत्थं, सेन्नं दगुण वाणराहिवई । नासेइ वारुणत्थं, सिग्धं सो मारुयत्थेणं ॥६१॥ घणवाहणो वि सत्थं, अग्गेयं मयड़ जणयतणयस्स । भामण्डलो नरिन्दो, नासेडह वारुणत्थेणं ॥२॥ मन्दोयरीए पुत्तो, विरहं भामण्डलं रणे काउं। पेसेइ तामसत्थं, कज्जलघणकसिणसच्छायं ॥६३॥ न य पेच्छन्ति महियलं, आयासं नेव अप्पयं न परं । सुहडा पणट्ठचेट्टा, अवहियचक्खू तओ जाया ॥६४॥ घणवाहणेण एत्तो, विसधूमुग्गारपज्जलन्तेहिं । भामण्डलोऽतिगाढं, बद्धो च्चिय नागपासेहिं ॥६५॥ वाणरवई वि सिग्छ, भुयङ्गपासेहि बन्धिउंगाढं । उच्छूढो धरणियले, रावणपुत्तेण जेट्टेणं ॥६६॥
एतदद्य तव शिरःशीघ्रं छिन्दाम्यर्द्धचन्द्रेण । स करोतु वानराधम ! परिरक्षं स्वामी तव ॥५३|| तदा भणति वानरपतिः किं ते भट ! गजितै र्बहुभिः । अद्य तव मानभगं करोमि न ह्वत्र संदेहः ॥५४॥ स एवं भणितमात्रश्चापमास्फाल्य शरनिवहम् । मुञ्चति दशाननसुतः किष्किन्धिपतेरारुष्टः ॥५५॥ सोऽपि च तमायान्तमाकर्णापूरितैर्बाणैः । छिन्दति बलपरिपूर्णो निजकानिकरक्षणार्थे ॥५६॥ अथ मेघवाहनेन समरे भामण्डल: समाहूतः । रुद्धो विराधितेन प्रविशन् वज्रणकोऽपि ॥५७|| चक्रेण वज्रणकः प्रहतश्च विराधितेन रुष्टेन । तेनापि स वक्षःस्थले समाहतश्चक्रप्रहारेण ॥५८॥ वानरपति निरस्त्रो लकानाथस्य नंदनेन कृतः । तेनापि चेष्टाचारी आयुधशतसंकुलं रचितम् ॥५९॥ अवतीर्य गजान्मन्दोदरिनन्दनो रथारुढः । प्रेषयति वारुणास्त्रं नवजलधरशब्दनिर्घोषम् ॥६०॥ अन्धारितं समस्तं सैन्यं दृष्ट्वा वानराधिपतिः । नाशयति वारुणास्त्रं शीघ्रं स मारुतास्त्रेण ॥६१॥ घनवाहनोऽपि शस्त्रमाग्नेयं मुञ्चति जनकतनयस्य । भामण्डलो नरेन्द्रो नाशयति वारुणास्त्रेन ॥६२॥ मन्दोदर्याः पुत्रो विरथं भामण्डलं रणे कृत्वा । प्रेषयति तामसास्त्रं कज्जलघनकृष्णसच्छायम् ॥६३॥ न च पश्यन्ति महीतलमाकाशं नैवात्मानं न परम् । सुभटा प्रनष्टचेष्टा अपहितचक्षुसस्ततो जाताः ॥६४॥ घनवाहनेनेतो विषधूम्रोद्धारप्रज्वलद्भिः । भामण्डलोऽतिगाढं बद्ध एव नागपाशैः ॥६५॥ वानरपतिरपि शीघ्रं भुजङ्गपाशै र्बध्वा गाढम् । उत्क्षिप्तो धरणितले रावणपुत्रेण ज्येष्टेन ॥६६।।
Jain Education Interational
For Personal & Private Use Only
www.jainelibrary.org