________________
४३८
बहुतूरनिणाएणं, भडाण वुक्कारवड्ढियरवेणं । न सुणेइ एक्मेक्को, उल्लावं कण्णपडियं पि ॥२५॥
दोण्ह वि बलाण एत्तो, आलग्गे दारुणे महाजुज्झे । संखुभियवसुमईए, गिरी वि आकम्पिया सहसा ॥२६॥ उव्वेलो लवणजलो, पवाइओ मारुओ बहलरेणू । विवरीयं सरियाओ, वहन्ति समराणुभावेणं ॥२७॥ उभयबलेसु वरभडा, मोग्गर-सर- झसर - भिण्डिमालाई । मुञ्चन्ति आउहाई, उक्काई व पज्जलन्ताइं ॥२८॥ सन्नद्धा रणसूरा, पहणन्ति गया - ऽसि चक्कपहरेहिं । निययकुलं सावेन्ता, अन्नोन्नवहुज्जयमईया ॥२९॥ "आभिट्टा रयणियरा, चक्कपहरोवमेसु घाएसु । तह जुज्झिउं पवत्ता, जह कइसेन्नं समोसरियं ॥३०॥ अन्ने समुट्ठिया पुण, वाणरसुहडा अभग्गरणपसरा । जुज्झन्ति सवडहुत्ता, रक्खससेन्नं विवाएन्ता ॥३१॥ अवसीयन्तं समरे, दट्ठूणं रावणस्स निययबलं । हत्थ-पहत्था तुरियं, समुट्ठिया अहिमुहा ताणं ॥३२॥ तं कइवराण सेन्नं पुणरवि भग्गं पहत्थ - हत्थेहिं । सहसा पलायमाणं, रुद्धं नल-नीलसुहडेहिं ॥३३॥ जुज्झम्मि समावडिए, उभयबलेसु वि पडन्तवरसुहडे । वहिओ नलेण हत्थो, तह य पहत्थो वि नीलेणं ॥ ३४ ॥ दट्ठूण मारिए ते, हत्थ-पहत्थे तओ निययसेन्नं । विवडन्तजोहतुरयं, रणमज्झाओ समोसरियं ॥३५॥ एवं पहाणेण विणा न कज्जं, उवेइ सिद्धिं ववसिज्जमाणं । जहा निसा रिक्ख-गहाणुवन्ना, न होइ जोण्हाविमलंसुहीणा ॥३६॥ ॥ इय पउमचरिए हत्थ - पहत्थवहणं नाम सत्तावन्नं पव्वं समत्तं ॥
बहुतूर्यनिनादेन भटानां गर्जारवाकृष्टरवेण । न श्रुणोत्येकमेकमुल्लापं कर्णपतितमपि ॥२५॥ द्वयोरपि बलयोरित आलग्ने दारुणे महायुद्धे । संक्षुब्धवसुमत्यां गिरयोऽप्याकम्पिताः सहसा ||२६|| उद्वेलो लवणजलो प्रवाहितो मारुतो बहलरेणुः । विपरितं सरितो वहन्ति समरानुभावेन ॥२७॥ उभयबलेषु वरभटा मुद्गर-शर- झसर- भिण्डिमालानि । मुञ्चन्त्यायुधान्युल्कानीव प्रज्वलन्तानि ॥२८॥ सन्नद्धा रणशूराः प्रध्नन्ति गदाऽसि चक्रप्रहारैः । निजकुलं श्रावयन्तोऽन्योन्यबहूद्यतमतयः ॥२९॥ प्रवृत्ता रजनिचराश्चडक्कप्रहारोपमैः घातै। तथा योद्धुं प्रवृत्ता यथा कपिसैन्यं समपसृतम् ॥३०॥ अन्ये समुत्थिताः पुनो वानरसुभटा अभग्नरणप्रसराः । युध्यन्तेऽभिमुखा राक्षससैन्यं विपादयन्तः ॥३१॥ अवसीदन्तं समरे दृष्ट्वा रावणस्य निजबलम् । हस्त - प्रहस्तौ त्वरितं समुत्थितावभिमुखास्तेषाम् ॥३२॥ तत्कपिवराणां सैन्यं पुनरपि भग्नं प्रहस्तहस्ताभ्याम् । सहसा पलायमानं रुद्धं नल-नील सुभटैः ||३३|| युद्धे समापतिते उभयबलेष्वपि पतद्वरसुभटे । वधितो नलेन हस्तस्तथा च प्रहस्तोऽपि नीलेन ॥३४॥ दृष्ट्वा मारितौ तौ हस्तप्रहस्तौ ततो निजसैन्यम् । विपतद्योधतुरगं रणमध्यात्समपसृतम् ॥३५॥ एवं प्रधानेन विना न कार्यमुपैति सिद्धिं व्यवस्यमानम् । यथा निशा नक्षत्रग्रहानुत्पन्ना न भवति ज्योत्स्नाविमलांशुहीना ॥ ३६ ॥
॥ इति पद्मचरिते हस्त-प्रहस्तवधनं नाम सप्तपञ्चाशत्तमं पर्वं समाप्तम् ॥
१. आहट्ठा - मु० ।
Jain Education International
पउमचरियं
For Personal & Private Use Only
www.jainelibrary.org