________________
५४. लंकापत्थाणपव्वं ।
अह सो कमेण पत्तो, किक्किन्धि मारुई बलसमग्गो। दिट्ठो वाणरवइणा, अब्भुढेऊण आलत्तो ॥१॥ समरबलियाण एत्तो, सम्माणं वरभडाण काऊणं । सुग्गीवेण समाणं, पउमसयासं समल्लीणो ॥२॥ काऊण सिरपणामं, हणुवो चूडामणि समप्पेउं । रामस्स अपरिसेसं, साहइ वत्तं पिययमाए ॥३॥ गन्तूण मए सामिय !, दिट्ठा तुह गेहिणी वरुज्जाणे ।आबद्धकेसवेणी, मलिणकवोला पगलियंसू ॥४॥ वामकरधरियवयणा, मुञ्चन्ती दीह-उण्हनीसासे । तुह दरिसणं महाजस!, एगग्गमणा विचिन्तेन्ती ॥५॥ पायवडिएण सामिय!, समप्पिओ अङ्गुलीयओ तीए । वत्ता य कुसलमाई, सव्वा तुह सन्तिया सिट्ठा ॥६॥ सुणिऊण तुज्झ वत्तं, परं पमोयं गया जणयधूया। पुच्छइ पुणो पुणो वि य, हरिसवसुब्भिन्नरोमञ्चा ॥७॥ पवणतणएण सीया, जं सिट्ठा राहवस्स जीवन्ती । तं हरिसवसगओ च्चिय, न माइ नियएसु अङ्गेसु ॥८॥ आसासिओ य पउमो, अहियं चूडामणीए गहियाए । अमएण व फुसियङ्गो, साभिन्नाणाए वत्ताए ॥९॥ जइ वि तुमं परदेसे अंतरिओ गिरिवरेसु तुंगेसु । तहवि तुमं समरिज्जसि, जहा सर रायहंसेहिं ॥९॥ अन्नं पि सुणसु सामिय !, वयणं जंतुज्झ तीए संदिढ़ । जइ नाऽऽगच्छसि तुरियं, तो मरणं मे धुवं एत्थं ॥१०॥ चिन्तासागरवडिया, तुह विरहविसंठुला जणयधूया। दुक्खं गमेइ दियहा, रक्खसजुवईसु पडिरुद्धा ॥११॥
॥ ५४. लड्काप्रस्थान पर्वम् )
अथ स क्रमेण प्राप्तः किष्किन्धिं मारुति र्बलसमग्रः । दृष्टो वानरपतिनाऽभ्युत्थायालापितः ॥१॥ समरवलितानामितः सन्मानं वरभटानां कृत्वा । सुग्रीवेण समानं पद्मसकाशं समालीनः ॥२॥ कृत्वा शिरःप्रणामं हनुमांश्चूडामणिं समर्प्य । रामायापरिशेषां कथयति वार्ता प्रियतमायाः ॥३॥ गत्वा मया स्वामिन् ! दृष्य तव गृहिणी वरोद्याने । आबद्धकेशवेणी मलिनकपोला प्रगलिताश्रुः ॥४॥ वामकरधृतवदना मुञ्चन्ती दीर्घोष्णनिश्वासान् । तव दर्शनं महायश ! एकाग्रमना विचिन्तयन्ती ॥५॥ पादपतितेन स्वामिन् ! समर्पिताङ्गुलीयकस्तस्यै । वार्ताश्च कुशलादयः सर्वास्तवसत्काः शिष्टाः ॥६॥ श्रुत्वा तव वार्ता परं प्रमोदं गता जनकदहिता । पुच्छति पनः पनरपि च हर्षवशोदिभन्नरोमाञ्चा ॥७॥ पवनतनयेन सीता यच्छिष्टय राघवस्य जीवन्ती । तद्धर्षवशगत एव न माति निजेष्वङ्गेषु ॥८॥ आश्वासितश्च पद्मोऽधिकं चूडामणौ गृहीते । अमृतेनेव स्पृष्टाङ्गः साभिज्ञानायां वार्तायाम् ॥९॥ यद्यपि त्वं परदेशेऽन्तरितो गिरिवरैस्तुङ्गैः । तथापि त्वं स्मरे र्यथा सरो राजहंसैः ॥९All अन्यदपि श्रुणु स्वामिन् ! वचनं तव तया संदिष्टम् । यदि नाऽऽगच्छसि त्वरितं तदा मरणं मे ध्रुवमत्र ॥१०॥ चिन्तासागरपतिता तव विरहविसंस्थुला जनकदुहिता । दुःखं गमयति दिवसान्राक्षसयुवतिभिः प्रतिरुद्धा ॥११॥
Jain Education Intemational
For Personal & Private Use Only
www.jainelibrary.org