________________
४२२
पत्ते विणासकाले, नासइ बुद्धी नराण निक्खुतं । सा अन्नहा न कीरड़, पुव्वकयकम्मजोएणं ॥१३८॥ आसन्नमरणभावो, जो परमहिलासु कुणसि संसगिंग । पच्छा नरयगइगओ, दुक्खसहस्साणि पाविहिसि ॥१३९॥ रावण ! रयणासवमाइयाण सुहडाणं । पुत्ताहमेण जणिओ, कुलक्खओ अणयकारीणं ॥ १४०॥ सो एव भणित्तो, आरुट्ठो रावणो समुल्लवइ । मारेह नयरमज्झे, एयं दुव्वयणपब्भारं ॥ १४१ ॥ दढसङ्कलपडिबद्धं, हिण्डावह घरघरेण नयरीए । कयधिक्कारो हु इमो, सोइज्जड पवरलोएणं ॥१४२॥
रावण एवं भणिओ च्चिय मारुई तओ रुट्टो । छिन्दइ बन्धणनिवहं, सिणेहपासं पिव सुसाहू ॥१४३॥ उप्पइऊण नहयले, थम्भसहस्साउलं रयणचित्तं । भञ्जइ रावणभवणं, हणुओ चलणप्पहारेहिं ॥१४४॥ तेण पडन्तेण इमा, गाढं चिय जन्तिया वि तुङ्गेसु । सायरवरेण समयं सयला अकम्पिया वसुहा ॥१४५॥ बहुभवण तोरणा सा, लङ्का काऊण भग्गपायारा । अगणियपडिवक्खभओ, उप्पइओ नहयलं हणुओ ॥१४६॥ मन्दोयरीए सिट्ठो, सीयाए मारुई इमो भद्दे ! । छेत्तूण बन्धणाई, वच्चई किक्किन्धपुरहुत्तो ॥ १४७॥ जन्तस्स जणयधूया, घत्तइ पुप्फञ्जली सुपरितुट्ठा। जंपड़ गहाऽणुकूला, होन्तु अविग्धं तुमं निच्चं ॥१४८॥ इय सुचरियकम्मा होन्ति विक्खायकित्ती, अरिदढपरिबद्धा ते विमुञ्चन्ति खिप्पं । विविहसुहनिहाणं आसयन्ती विसिद्वं, विमलकयविहाणा जे इहं भव्वजीवा ॥ १४९ ॥ ॥ इय पउमचरिए हणुवलङ्कानिग्गमणं नामं तिपञ्चासइमं पव्वं समत्तं ॥
पउमचरियं
प्राप्ते विनाशकाले नश्यति बुद्धिर्नराणां निश्चितम् । साऽन्यथा न क्रियते पूर्वकृतकर्मयोगेन ॥१३८॥ आसन्नमरणभावो यः परमहिलाभिः करोषि संसर्गीम् । पश्चान्नरकगतिगतो दुःखसहस्राणि प्राप्स्यसि ॥ १३९ ॥ जातेन त्वया रावण ! रत्नश्रवसादीनां सुभटानाम् । पुत्राधमेन जनितः कुलक्षयोऽनयकारीणा ॥१४०॥थ स एवं भणितमात्र आरुष्टये रावणः समुल्लपति । मारयत नगरमध्ये एनं दुर्नयप्राग्भारम् ॥ १४१ ॥ दृढशृङ्खलाप्रतिबद्धं हिण्डयध्वम् गृहंगृहेण नगर्याः । कृतधिक्कारः खल्वयं शुच्यात्प्रवरलोकेन ॥१४२॥ यद्रावणेनैवं भणित एव मारुतिस्ततो रुष्टः । छिन्दति बन्धननिवहं स्नहेपाशमिव सुसाधुः ॥ १४३॥ उत्पत्य नभस्तले स्तम्भसहस्राकुलं रत्नचित्रम् । भनक्ति रावणभवनं हनुमांश्चरणप्रहारैः || १४४|| तेन पततेमा गाढमेव यन्त्रिताऽपि तुङ्गैः । सागरवरेण समकं सकलाऽऽकम्पिता वसुधा ॥१४५॥ बहुभवनतोरणां तां लड्ङ्कां कृत्वा भग्नप्राकाराम् । अगणितप्रतिपक्षभय उत्पतितो नभस्तलं हनुमान् ॥१४६॥ मन्दोदर्या शिष्टः सीताया मारुतिरयं भद्रे ! । छित्वा बन्धनानि गच्छति किष्किन्धपुराभिमुखः ॥ १४७॥ यातो जनकदुहिता क्षिपति पुष्पाञ्जलिं सुपरितुष्टा । जल्पति ग्रहा अनुकूला भवन्त्वविघ्नं तव नित्यम् ॥१४८॥ इति सुचरितकर्मणो भवन्ति विख्यातकीर्तयोऽरिदृढपरिबद्धास्ते विमुञ्चन्ति शीघ्रम् । विविधसुखनिधानमाश्रयन्ति विशिष्टं विमलकृतविधाना य इह भव्यजीवाः ॥१४९॥
॥ इति पद्मचरिते हनुमल्लकानिर्गमनं नाम त्रिः पञ्चाशत्तमं पर्वं समाप्तम् ॥
Jain Education International
For Personal & Private Use Only
www.jainelibrary.org