________________
३९७
कोडिसिलुद्धरणपव्वं -४८/७७-१०३ कडयस्स पसाएणं, जीवावइ सो हुतं महादेवि । संपाविओ विभूई, तत्थ नरिन्देण तुडेणं ॥१०॥ काऊण उत्तरिज्जे, तं वलयं सरवरं समोइण्णो । गोहेरएण हरियं, तंचिय सुहलक्खणं वलयं ॥११॥ तरुवरहे?म्मि बिल, तं पविसूिण घणसिलाछन्नं । गोहेरो कुणइ रवं, पलयमहामेहनिग्योसं ॥१२॥ सद्देण तेण भीओ नयरजणो पत्थिवो य भटसहिओ । उम्मूलेइ तरुवरं अप्पासेओऽभिमाणेणं ॥९३॥ . हन्तूण य गोहेरं, गेण्हइ वलयं निहाणसंजुत्तं । उच्छाहनिच्छियमई, अप्पासेओ जुई पत्तो ॥१४॥ अप्पासेएण समो, रामो सीया य वलयमुत्ति व्व । महइमहानिहिलम्भो, गोहेरो रावणो चेव ॥१५॥ पुरिसा निच्छियहिया, पावन्ति धणं जसं च सोक्खं च । तुम्हे वि होह सत्था, सीया अम्हेहि लहियव्वा ॥१६॥ सोऊण उवक्खाणं, जियजम्बूणयकहासमुल्लावं । बहवे विम्हियहियया, विज्जाहरपत्थिवा जाया ॥१७॥ जम्बूणयमाईया, सव्वे वि य संपहारणं काउं। पुणरवि भणन्ति पउमं, एत्थं सुण सारसब्भावं ॥९८॥ साहू अणन्तविरिओ, मरणं परिपुच्छिओ दहमुहेणं । जंपइ जो कोडिसिलं, उद्धरिही सो तुमं सत्तू ॥१९॥ तो भणइ लच्छिनिलओ, तुब्भे मा कुणह एत्थ विक्खेवं । दावेह मज्झ सिग्धं, तं कोडिसिलं सुरग्घवियं ॥१००॥ सम्मन्तिऊण एत्तो, अरहस्सं वाणरेन्दमाईया । बल-नारायणसहिया, गया य रत्ति विमाणेहिं ॥१०१॥ पत्ता सिन्धुद्देसं, अवइण्णा तं सिलं तर्हि दटुं । सव्वे वि पययमणसा, पणमन्ति पयाहिणावत्तं ॥१०२॥ कुङ्कुमरसेण चन्दण-विच्छुरिया अच्चिय य कुसुमेहिं । आभरणभूसियङ्गी, विभाइ देवि व्व कोडिसिला ॥१०३॥ कटकस्य प्रसादेन जीवायति स खलु तां महादेवीम् । संप्राप्तो विभूति तत्र नरेन्द्रेण तुष्टेन ॥१०॥ कृत्वोत्तरीये, तं वलयं सरोवर समवस्तीर्ण । गोधेरेण हृतं तावच्च शुभलक्षणं कटकम् ॥९१॥ तरुवराधो बिलं तं प्रविश्य घनशिलाच्छन्नम् । गोधेर: कोरति वं प्रलयमहामेघनिर्घोषम् ॥१२॥ शब्देन तेन भीतो नगरजन: पार्थिवश्च भटसहितः । उत्खनति तरुवरमात्मश्रेयोऽभिमानेन ॥९॥ हत्वा च गोधेरं गृह्णाति वलयं निधानसंयुक्तम् । उत्साहनिश्चितमतिरात्मश्रेयो द्युतिं प्राप्तः ॥१४॥ आत्मश्रेयेण समो रामः सीता च वलयमूर्तिरिव । महतिमहानिधिलाभो गोधेरो रावणश्चैव ॥१५॥ पुरुषा निश्चितहृदयाः प्राप्नुवन्ति धनं यशश्च सुखं च । यूयमपि भवत स्वस्थाः सीताऽस्माभिर्लब्धव्या ॥१६॥ श्रुत्वोपाख्यानं जितजाम्बूनदकथासमुल्लापम् । बहवो विस्मितहृदया विद्याधरपार्थिवा जाताः ॥१७॥ जाम्बूनदादयः सर्वेऽपि च संप्रधारणं कृत्वा । पुनरपि भणन्ति पद्ममत्र श्रुणु सारसद्भावम् ॥९८॥ साधुरनन्तवीर्यो मरणं परिपृष्टो दशमुखेन । जल्पति यः कोटिशिलामुद्धरिष्यति स तव शत्रुः ॥१९॥ तदा भणति लक्ष्मीनिलयो यूयं मा कुरुतात्र व्याक्षेपम् । दर्शयत मम शीघ्रं ता कोटिशिलां सुराायिताम् ॥१०॥ सम्मन्त्र्येतोऽरहस्यं वानरेन्द्रादयः । बलनारायणसहिता गताश्च रात्रि विमानैः ॥१०॥ प्राप्ताः सिन्धुदेशमवतीर्णास्तां शिलां तत्र दृष्ट्वा । सर्वेऽपि प्रणतमनसः प्रणमन्ति प्रदक्षिणावर्तम् ॥१०२॥ कुङ्कुमरसेन चन्दनविच्छुरिताऽचिंता च कुसुमैः । आभरणभूषिताङ्गिनी विभाति देवीव कोटिशिला ॥१०३।। १. विभूई-प्रत्य० । २. जुई-प्रत्य० ।
For Personal & Private Use Only
Jain Education Intemalional
www.jainelibrary.org