________________
४९१
उज्जोयविहाणपव्वं -७०/२६-५१ तम्हा तुमे वि सामिय !, भुत्तं चिय उत्तमं विसयसोक्खं । भमिओ य जसो लोए, संपइ दिक्खं पवज्जासु ॥३९॥ अहवा अणुव्वयधरो, होऊणं सील-संजमाभिरओ । देव-गुरुभत्तिजुत्तो, दहमुह ! दुक्खक्खयं कुणसु ॥४०॥ अट्ठारसहि दसाणण!, जुवइसहस्सेहि जो तुमं तित्तिं । न गओ अणङ्गमूढो सो कह एक्काए वच्चिहिसि ? ॥४१॥ इह सयलजीवलोए, विसयसुहं भुञ्जिउं सुचिरकालं । जइ कोइ गओ तित्तिं, पुरिसो तं मे समुद्दिससु ॥४२॥ तम्हा इमं महाजस !, विसयसुहं अप्पसोक्खबहुदुक्खं । वज्जेहि वज्जणिज्जं, परमहिलासंगम एयं ॥४३॥ बहुभडखयंकरेणं, देव ! न कज्जं इमेण जुज्झेणं । बद्धञ्जलिमउडा हं, पडिया वि हुतुज्झ पाएसु ॥४४॥ हसिऊण भणइ वीरो, उठेहि किसोयरी ! भउव्वेयं । मा वच्चसु पसयच्छी !, नामेणं वासुदेवाणं ॥४५॥ बलदेव-वासुदेवा, हवन्ति बहवो इहं भरहवासे । तह वि य किं संजायइ, सिद्धी खलु नाममेत्तेणं? ॥४६॥ रहनेउरनयरवई, जह इन्दोऽणिव्वुई मए नीओ। तह य इमं कीरन्तं, पेच्छसु नारायणं सिग्धं ॥४७॥ भणिऊण वयणमेयं, समयं मन्दोयरीए दहवयणो । कीलणहरं पविट्ठो, ताव य अत्थं गओ सूरो ॥४८॥ अत्थायम्मि दिणयरे, संझासमए समागए सन्ते । मउलेन्ति कमलयाई, विरहो चक्कायमिहुणाणं ॥४९॥ जाए पओससमए, पज्जलिए रयणदीवियानिवहे । लङ्कापुरी विभायइ, मेरुस्स व चूलिया चेव ॥५०॥ पेसिज्जइ जुवइजणो, विरइज्जइ मण्डणं पिययमाणं । मोहणसुहं महिज्जइ, मइर च्चिय पिज्जइ पसन्ना ॥५१॥ तस्मात्त्वयापि स्वामिन् ! भुक्तमेवोत्तमं विषयसुखम् । भ्रामितश्च यशोलोके संप्रति दीक्षां प्रव्रज ॥३९॥ अथवाऽणुव्रतधरो भूत्वा शीलसंयमाभिरतः । देवगुरुभक्तियुक्तो दशमुख ! दुःखक्षयं कुरु ॥४०॥ अष्टादशभिर्दशानन ! युवतिसहस्राभि र्यस्त्वं तृप्तिम् । न गतोऽनङ्गमुढः स कथमेकया वजिष्यसि ? ॥४१॥ इह सकलजीवलोके विषयसुखं भुक्त्वा सुचिरकालम् । यदि कोपि गतस्तृप्ति पुरुषस्तन्मे समुद्दिश ॥४२॥ तस्मादिदं महायश ! विषयसुखमल्पसुखबहुदुःखम् । वर्जय वर्जनीयं परमहिलासंगममेतत् ॥४३॥ बहुभटक्षयंकरेण देव ! न कार्यमनेन युद्धेन । बद्धाङ्जलिमुकुटाऽहं पतिताऽपि हु तव पादयोः ॥४४॥ हसित्वा भणति वीर उत्तिष्ठ कृशोदरि ! भयोद्वेगम् । मा गच्छ प्रसन्नाक्षि ! नाम्ना वासुदेवानाम् ॥४५॥ बलदेव-वासुदेवा भवन्ति बहव इह भरतवर्षे । तथापि च किं सञ्जायते सिद्धिः खलु नाममात्रेण ? ॥४६॥ रथनेपूरनगरपति र्यथेन्द्रोऽनिवृत्तिं मया नीतः । तथा चेदं कुर्वन्तं पश्य नारायणं शीघ्रम् ॥४७॥ भणित्वा वचनमेतत्समकं मन्दोदर्या दशवदनः । क्रीडागृहं प्रविष्टस्तावच्चास्तंगतः सूर्यः ॥४८।। अस्ते दिनकरे सन्ध्यासमये समागते सति । मुकुलयन्ति कमलानि विरहश्चक्रवाकमिथुनानाम् ॥४९॥ जाते प्रदोष समये प्रज्वलिते रत्नदीपिका निवहे । लङ्कापुरी विभाति मेरोरिव चूलिकैव ॥५०॥ प्रेष्यते युवतिजनो विरच्यते मण्डनं प्रियतमानाम् । मोहनसुखं काझ्यते मदिरैव पीयते प्रसन्ना ॥५१॥
२२. पुरओ मन्दो-प्रत्य०।
Jain Education Interational
For Personal & Private Use Only
www.janeibrary.org