________________
२७०
पउमचरियं अह पुण वज्जावत्तं, धणुरयणं अत्तणो वसे रामो । न कुणइ नरवइमज्झे, तो से कन्ना कओ होइ ? ॥७५॥ अह ते खेयरवसहा, जणयं धणुयं च गेण्हि तुरिया । मिहिलाभिमुहं चलिया, गओ य सपुरं च चन्दगई ॥७६॥ एत्तो कओवसोहं, जयसहुग्घुटुमङ्गलरवेणं । पविसइ निययभवणं, जणओ बहुजणवयाइण्णो ७७॥ विविहाउहपरिहत्था, विज्जाहरपत्थिवा बलसमिद्धा । आवासिया समन्ता, मिहिलाए बाहिरुद्देसे ॥७८॥ ताव य खेयरवसओ, पणट्ठमाहप्प-दप्प-उच्छाहो । चिन्तेइ जणयराया, दीहुस्सासे विमुञ्चन्तो ॥७९॥ उत्तमनारीहि समं, तत्थ विदेहा गया निवसयासं । उवविट्ठा भणइ पहू !, किं झायसि महिलियं अन्नं ? ॥८०॥ अहवा कहेहि मज्झं, तं विलयं जं मणेण चिन्तेसि ।आणेमि तक्खणं चिय, मा एवं दुक्खिओ होह ॥८१॥ जं एव समालत्तो, जणओ तो भणइ अत्तणो कन्तं । अमुणियकज्जा सि तुमं, मह चिन्ताकारणं सुणसु ॥८२॥ मायातुरङ्गमेणं, नीओ हं तेण कल्लि वेयहूं। विज्जाहिवेण तत्तो, समयं काऊण परिमुक्को ॥८३॥ वज्जावत्तवरधj, जइ काहिइ अत्तणो वसे रामो । ता होही कन्ना ते, न पुणो अन्नेण भेएणं ॥८४॥ तंच अधनेण मए, बन्दावत्थेण इच्छियं सव्वं । विज्जाहरेहि धणुयं, इहाऽऽणियं नयरबाहिरओ ॥४५॥ . जइ पुण सज्जीवं चिय, पउमो न करेइ तं महाधणुहं । तो खेयरेहि बाला, हिज्जिहिइ न एत्थ संदेहो ॥८६॥ दियहाणि वीस अवही, एयाण मए कया अपुण्णेणं । एत्तो परंतु नियमा, नेहिन्ति बलाधिकयारेणं ॥८७॥ अथ पुन वज्रावर्तं धनूरत्नमात्मनो वशे रामः । न करोति नरपतिमध्ये ततस्तस्य कन्या कुतो भवति ? ॥५॥ अथ ते खेचरवृषभा जनकं धनुष्कं च गृहीत्वा त्वरिताः । मिथिलाभिमुखंचलिता गतश्च स्वपुरं च चन्द्रगतिः ॥७६॥ इतः कृतोपशोभं जयशब्दोद्धृष्टमङ्गलरवेण । प्रविशति निजभवनं जनको बहुजनपदाकीर्णः ।।७७॥ विविधायुधदक्षा विद्याधरपार्थिवा बलसमृद्धाः । आवासिताः समन्तान्मिथिलाया बाहिरुद्देशे ॥७८॥ तावच्च खेचरवशगः प्रनष्टमाहात्म्यदर्पोत्साहः । चिन्तयति जनकराजा दीर्घोच्छवासान् विमुञ्चन् ॥७९॥ उत्तमनारिभिः समं तत्र विदेहा गता नृपसकाशम् । उपविष्टा भणति प्रभो ! किं ध्यायसि महिलामन्याम् ॥८०॥ अथवा कथय मम तां वनितां यां मनसा चिन्तयसि । आनयामि तत्क्षणमेव नैवं दुःखितो भव ॥८१॥ यदेवसमालप्तो जनकस्तदा भणत्यात्मनः कान्ताम् । अमुणितकार्याऽसि त्वं मम चिन्ताकारणं श्रुणु ॥८२।। मायातुरङ्गमेणनीतोऽहं तेन कल्ये वैताढ्यम् । विद्याधिपेन ततः समकं कृत्वा परिमुक्तः ॥८३॥ वज्रावतवरधणु यदि करिष्यत्यात्मनो वशे रामः । तदा भविष्यति कन्या तस्य न पुनरन्येन भेदेन ॥८४॥ तच्चाधन्येन मया बन्धावस्थेनेच्छितं सर्वम् । विद्याधरै र्धनुष्यमिहानीतं नगरबाह्यः ॥८५॥ यदि पुनः सजीवमेव पद्मो न करोति तं महाधनुष्यम् । तदा खेचरै बर्बाला हरिष्यते नात्र संदेहः ॥८६॥ दिवसानि विंशतिरवधिरेतेषां मया कृताऽपुण्येन । इतः परंतु नियमा नेष्यन्ति बलाधिकारेण ॥८७॥
१. खेचरवशगः । २. तेण तत्थ वेयर्ल्ड-प्रत्य० ।
For Personal & Private Use Only
Jain Education Interational
www.jainelibrary.org