Page Text
________________
सीया-भामण्डलुप्पत्तिविहाणं-२६/१-२३
२५३ सो तत्थ निग्गओ च्चिय, विहरन्तो अत्तणो सलीलाए । तं दद्रुण वरतणू, विद्धो कुसुमाउहसरेहिं ॥११॥ तीए कएण दूई, गूढं संपेसिया नरवईणं । वेयारिऊण बाला, समाणिया नरवईभवणं ॥१२॥ तीए समं नरिन्दो, वरकुण्डलमण्डिओ पवरभोगे । भुञ्जइ गुणाणुरत्तो, रईए समयं अणङ्गो व्व ॥१३॥ महुपिङ्गलो वि एत्तो, अडवीय समागओ निययगेहं। कन्ता अपेच्छमाणो, पडिओ दुक्खण्णवे सहसा ॥१४॥ महिलं गवेसमाणो, रुवइ च्चिय गग्गरेण कण्ठेण । गन्तूण भणइ नरवइ !, केणवि बाला महं हरिया ॥१५॥ भणिओ य सहामज्झे, मन्तीणं सो अणेयबुद्धीणं । अज्जाहि समं बाला, पोयणनयरे मए दिट्ठा ॥१६॥ सो एवभणियमेत्तो, सिग्धं चिय पोयणं गवेसेउं । पडियागओ नरिन्द, भणइ य कन्ता ममं लहसु ॥१७॥ नरवइआणाए तओ, पुरुसेहि गलग्गहप्पहारेहिं । निद्धाडिओ पुराओ, भमइ महिं दुक्खिओ विमणो ॥१८॥ हिण्डन्तो च्चिय पुहइं, साहुं दट्ठण अज्जगुत्तं सो । पणमइ कयञ्जलिउडो, सुणइ य धम्मं जिणुद्दिटुं॥१९॥ सोऊण धम्मनिहसं, वइरागुप्पन्नजायसंवेगो। गेण्हइ सङ्गविमुक्कं, पव्वज्जं गुरुसयासम्मि ॥२०॥ गिम्हे आयावेन्तो, चिट्ठइ सिसिरे निसासु एगन्ते । वासारत्तं पि मणी, गमइ सया पव्वयगुहत्थो ॥२१॥ घोरं तवोविहाणं, बारसरूवं मुणी पकुव्वन्तो । सीया-ऽऽयवदुहिओ वि य, कन्तामोहं न छड्डेइ ॥२२॥ तावऽच्छउ संबन्धो, एसो अन्नं सुणेहि मगहवई ! । अन्तरजोयनिबद्धा, ठिया कहा रयणमाल व्व ॥२३॥ स तत्र निर्गत एव विहरन्नात्मनो सलीलया। तां दृष्ट्वा वरतनुं विद्धः कुसुमायुधशरैः ॥११॥ तस्याः कृतेन दूती गूढं संप्रेषिता नरपतिना । विप्रतार्य बाला समानीता नरपतिभवनम् ॥१२॥ तस्याः समं नरेन्द्रो वरकुण्डलमण्डितः प्रवरभोगान् । भुनक्ति गुणानुरक्तो रत्या सममनङ्ग इव ॥१३॥ मधुपिङ्गलोऽपीतो ऽटव्याः समागतो निजगृहम् । कान्तामप्रेक्षमाणो पतितो दुःखार्णवे सहसा ॥१४॥ महिलां गवेषयनोदित्येव गद्गदेन कण्ठेन । गत्वा भणति नरपते ! केनापि बाला मम हृता ॥१५।। भणितश्च सभामध्ये मन्त्रिणा सोऽनेकबुद्धिना । आर्याभि:समं बाला पोतननगरे मया दृष्टा ॥१६॥ स एवं भणित मात्रः शीघ्रमेव पोतनं गवेषयितुम् । प्रत्यागतो नरेन्द्र भणति च कान्तां मम लभस्व ॥१७॥ नरपत्याज्ञया ततः पुरुषैर्गलग्रहप्रहारैः । निष्काषितः पुराद्धमति महीं दुःखितो विमनाः ॥१८॥ हिण्डमान एव पृथिव्यां साधं दृष्ट्वाऽऽर्यगुप्तं स । प्रणमति कृताङ्जलिपुटः श्रुणोति च धर्मं जिनोपदिष्टम् ॥१९॥ श्रुत्वा धर्मनिकषं वैराग्योत्पन्नजातसंवेगः । गृह्णाति सङ्गविमुक्तां प्रव्रज्यां गुरुसकाशे ॥२०॥ ग्रीष्म आतापयंस्तिष्टति शिशिरे निशास्वेकान्ते । वर्षा रात्रमपि मुनिर्गमयति सदा पर्वतगुहास्थः ॥२१॥ घोरं तपोविधानं द्वादशरुपं मुनिः प्रकुर्वन् । शीताऽऽतपदुःखितोऽपि च कान्तामोहं न त्यजति ॥२२॥ तावदास्ता संबन्ध एषोऽन्यं श्रुणु मगधपते ! । अन्तर्योगनिबद्धा स्थिता कथा रत्नमालेव ।।२३।।
१. वरतणुं-प्रत्य० । २. कत्थइ य-मु० । ३. कंतं-प्रत्य० । ४. कंतं-प्रत्य० । ५. वसइ-प्रत्य० ।
Jain Education Intemational
For Personal & Private Use Only
www.jainelibrary.org
| SR No. | 004025 |
| Book Title | Paumchariyam Part 02 |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | Parshvaratnavijay |
| Publisher | Omkarsuri Aradhana Bhavan |
| Publication Year | 2012 |
| Total Pages | 214 |
| Language | Hindi, Sanskrit |
| Classification | Book_Devnagari |
| File Size | 5 MB |