Page Text
________________
२५४
पउमचरियं अणरण्णे रज्जत्थे, अह कुण्डलमण्डिओ महासुहडो । दुग्गमपुरट्टिओ सो, देसं सव्वं विणासेइ ॥२४॥ अणरण्णसन्तिए जे, सुहडे मारेइ ते बलुम्मत्तो । निद्दय-निराणुकम्पो, देसविणासं कुणइ सव्वं ॥२५॥ धेत्तूणमचायन्तो, अणरण्णो तं अवट्ठियं विसमे । रतिंदिया य निदं, न लहइ चिन्तापरिग्गहिओ ॥२६॥ दट्ठण दुक्खियं तं, अणरण्णं तत्थ भणइ सामन्तो । नामेण बालचंदो, सामिय ! वयणं निसामेहि ॥२७॥ जइ बन्धिऊण समरे, इह कुण्डलमण्डियं न आणेमि । तो एव निग्गओ हं, होहामि इमा पइन्ना मे ॥२८॥ गन्तूण तेण तुरियं, सहसा चउरङ्गबलसमग्गेणं । वीसत्थओ पमाई, अह कुण्डलमण्डिलो बद्धो ॥२९॥ विद्धंसेऊण पुरं, सिग्धं पडियागओ नियं ठाणं । दावेइ बालचन्दो, बद्धं सत्तुं नरिन्दस्स ॥३०॥ तो तेण सुभिच्चेणं, पुहई सत्था कया निरवसेसा । परितुट्ठो अणरण्णो, सम्माणं से तो कुणइ ॥३१॥ मुक्को य बन्धणाओ, अह कुण्डलमण्डिओ परिभमन्तो । दट्टण मुणिवरिन्दं, कयविणओ पुच्छे धम्मं ॥३२॥ मांसविरत्युपदेशः, मांसभक्षणे नरकवेदना वर्णनं चजो न कुणइ पव्वज्जं, भयवं ! गिहवासपासपडिबद्धो ।सो किह संसाराओ, मुच्चिहिइ अणाइमन्ताओ ? ॥३३॥ तो भणइ मुणी धम्मो, जीवदया निग्गहो कसायाणं । एएसु चेव जीवो, मुच्चइ घणकम्मबनधाओ ॥३४॥ हिंसा पुण जीववहो, सो वि य मंसस्स कारणं हवइ । तुहमवि खायसि मंसं, कह बन्धविमोयणं कुणसि ? ॥३५॥ इह खाइऊण मंसं, जिब्भिन्दियवसगओ सरीरट्ठो । मरिऊण वच्चइ नरो, तिव्वमहावेयणे नरए ॥३६॥ अनरण्ये राज्यार्थे ऽथ कुण्डलमण्डितो महासुभटः । दुर्गमपुरस्थितः स देशं सर्वं विनश्यति ॥२४॥ अनरण्यसत्कान्यान् सुभटान् मारयति तान् बलोन्मत्तः । निर्दय-निरणुकम्पो देशविनाशं करोति सर्वम् ॥२५॥ ग्रहितुमशक्नुवननरण्यस्तमवस्थितं विषमे । रात्रिंदिवा च निद्रां न लभते चिन्तापरिगृहीतः ॥२६॥ दृष्ट्वा दुःखितं तमनरण्यं तत्र भणति सामन्तः । नाम्ना बालचद्रः स्वामिन् ! वचनं निशामय ॥२७॥ यदि बद्धवा समरे इह कुण्डलमण्डितं नानयामि । तदैवं निग्रहोऽहं भविष्यामीयं प्रतिज्ञा मे ॥२८॥ गत्वा तेन त्वरितं सहसा चतुरङ्गबलसमग्रेण । विश्वस्तः प्रमाद्यथ कुण्डलमण्डितो बद्धः ॥२९॥ विध्वस्य पुरं शीघ्रं प्रत्यागतो निजं स्थानम् । दर्शयति बालचन्द्रो बद्धं शत्रु नरेन्द्रस्य ॥३०॥ तदा तेन सुभृत्येन पृथिवी स्वस्था कृता निरवशेषा । परितुष्टोऽनरण्यः सन्मानं तस्य तदा करोति ॥३१॥ मुक्तश्च बन्धनादथ कुण्डलमण्डितः परिभ्रमन् । दृष्ट्वा मुनिवरेन्द्रं कृतविनयः पृच्छति धर्मम् ॥३२॥ मांसविरत्युपदेशः मांसभक्षणे नरकवेदना वर्णनं चयो न करोति प्रव्रज्यां भगवन् ! गृहवासपाशप्रतिबद्धः । स कथं संसारान्मोक्ष्यत्यनाद्यनन्तात् ? ॥३३॥ तदा भणति मुनि धर्मो जीवदया-निग्रहकषायाणाम् । एतैरेव जीवो मुच्यते घनकर्मबन्धात् ॥३४॥ हिंसा पुन र्जीववधः सोऽपि च मांसस्य कारणे भवति । त्वमपि खादसि मांसं कथं बन्धविमोचनं करोसि ॥३५॥ इह खादित्वा मांसं जीव्हेन्द्रियवशगतः शरीरार्थेः । मृत्वा गच्छति नरस्तीव्रमहावेदने नरके ॥३६॥
Jain Education Interational
For Personal & Private Use Only
www.jainelibrary.org
| SR No. | 004025 |
| Book Title | Paumchariyam Part 02 |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | Parshvaratnavijay |
| Publisher | Omkarsuri Aradhana Bhavan |
| Publication Year | 2012 |
| Total Pages | 214 |
| Language | Hindi, Sanskrit |
| Classification | Book_Devnagari |
| File Size | 5 MB |