________________
२३४
पउमचरियं सोऊण वयणमेयं, मन्ती बन्धवजणा य दीणमुहा । जंपन्ति नरवराहिव!, मा ववससु एरिसं कम्मं ॥८५॥ सामिय ! तुमे विहूणा, अवस्स पुइई विणस्सइ वराई । पुहईए विणट्ठाए, धम्मविणासो सया होइ ॥८६॥ धम्मे पणट्ठ सन्ते, किं व न नटुं नरिन्द ! सव्वस्सं ? । तम्हा करेहि रज्जं, रक्खसु पुहई पयत्तेणं ॥८७॥ जं एव अमच्चेहि, भणिओ गेण्हइ अभिग्गहं धीरो । सोऊण सुयं जायं, तो अहयं पव्वइस्सामि ॥८८॥ एवं रायवरसिरिं, भुञ्जन्तस्स य अणेयकालम्मि । जाओ सहदेवीए, गब्भम्मि सुकोसलो पुत्तो ॥८९॥ थोवदिवसाणि बालो, निगूहिओ मन्तिणेहि कुसलेहिं । परिकहिओ च्चिय पुत्तो, एक्केण नरेण रायस्स ॥१०॥ सोऊण सुयं जायं, मउडाइविभूसणं निरवसेसं । तस्स पयच्छइ राया, गामसएणं तु घोसपुरं ॥११॥ अह एक्कपक्खजायं, ठविऊण सुयं निवो निययरज्जे । पव्वइओ कित्तिधरो, परिचत्तपरिग्गहारम्भो ॥१२॥
___घोरं तवं तप्पइ गिम्हकाले, मेहागमे चिट्ठइ छनठाणे।
हेमन्तमासेसु तवोवणत्थो, झाणं पसत्थं विमलं चरेड् ॥१३॥ ॥ इय पउमचरिए सुव्वयवज्जबाहुकित्तिधरमाहप्पवण्णणो एक्कवीसइमो उद्देसओ समत्तो ॥
श्रुत्वा वचनमेतन्मन्त्रिणो बान्धवजनाश्च दीनमुखाः । जल्पन्ति नरवराधिप ! मा व्यवस्यैतादृशं कर्म ॥८५।। स्वामिन् ! त्वया विहीनाऽवश्यं पृथिवी विनश्यति वराकी । पृथिव्यां विनष्टायां धर्मविनाशः सदा भवति ॥८६॥ धर्मे प्रनष्टे सति किं वा न नष्टं नरेन्द्र ! सर्वस्वम् ? । तस्मात्कुरु राज्यं रक्ष पृथिवीं प्रयत्नेन ॥८७।। यदैवामात्यै भणितो गृह्णात्यभिग्रहं धीरः । श्रुत्वा सुतं जातं तदाऽहं प्रव्रजिष्यामि ॥८८॥ एवं राजवरश्री भुञ्जतश्चानेककाले । जातः सहदेव्या गर्भे सुकोशलः पुत्रः ॥८९॥ स्तोकदिवसानि बालो निगृहितो मन्त्रिभिः कुशलैः । परिकथित श्चैव पुत्रएकेन नरेण राज्ञः ॥९०॥ श्रुत्वा सुतं जातं मुकुटदिविभूषणं निरवशेषम् । तस्मै प्रयच्छति राजा गामशतेन तु घोषपुरम् ।।११।। अथैकपक्षजातं स्थापयित्वा सुतं नृपो निजराज्ये । प्रव्रजितः कीत्तिधरः परित्यक्तपरिग्रहारम्भः ॥९२॥
घोरं तपस्तपति ग्रीष्मकाले मेघागमे तिष्ठति छन्नस्थाने ।
हेमन्तमासेषु तपोवनस्थो ध्यानं प्रशस्तं विमलं चरति ॥९३॥ ॥ इति पद्मचरित्रे सुव्रतवज्रबाहुकीर्तिधरमाहात्म्यवर्णन एकविंशतितम उद्देशः समाप्तः ॥
१. मन्त्रिभिः । २. धरेइ-मु० ।
Jain Education Interational
For Personal & Private Use Only
www.jainelibrary.org