________________
१९२
तो दावालएणं, लद्धारसेण अञ्जणा तुरियं । निद्धाडिया पुराओ सहीए समयं परविएसं ॥ २५ ॥ सुकुमालहत्थ-पाया, खरपत्थर - विसमकण्टइल्लेणं । पन्थेण वच्चमाणी, अइगरुयपरिस्समावन्ना ॥२६॥ जं जं सयणस्स घरं, वच्चइ आवासयस्स कज्जेणं । तं वारेन्ति नरा, नरिन्दसंपेसिया सव्वं ॥२७॥ एवं धाडिज्जन्ती, सव्वेण जणेण निरणुकम्पेणं । घोराडविं पविट्ठा, पुरिसाण वि जा भयं देइ ॥२८॥ नाणाविहगिरिपउरा, नाणाविहपायवेहि संछन्ना । महई अणोरपारा, नाणाविहसावयाइण्णा ॥ २९ ॥ वाया-ऽऽयवपरिसन्ना, तण्हाए छुहाए पीडियसरीरा । एगुद्देसम्मि ठिया, करेइ परिदेवणं बाला ॥३०॥ अञ्जनायाः परिदेवनम् -
२
हा कट्टं चिय पहया, विहिणा हं विविहदुक्खकारीणं । अणहेउवइरिएणं, कं शरणं वो पवज्जामि ? ॥३१ ॥ भत्तारविरहियाणं, होइ पिया आलओ महिलियाणं । मह पुणे पुण्णेहि विणा, सो वि हु वइरीसमो जाओ ॥३२॥ ताव च्चिय हियइट्ठा, माऊण पिऊण बन्धवाणं च । जाव न धाडेइ पई, महिला निययस्स गेहस्स ॥ ३३ ॥ ताव सिरी सोहग्गं, ताव य गरुयाउ होन्ति महिलाओ। जाव य पई महग्घं, सिणेहपक्खं समुव्वहइ ॥ ३४ ॥ माया पिया य भाया, वच्छल्लं तारिसं करेऊणं । अवराहविरहियाए, कह मज्झ पणासियं सव्वं ? ॥ ३५ ॥ न य मज्झ सासुयाए, न चेव पियरेणमूढभावेणं । अयसस्स मूलदलियं, दोसस्स परिक्खणं न कयं ॥३६॥ एवं बहुप्पयारं, 'रोवन्ती अञ्जणा निवारेउं । भणइ य वसन्तमाला, सामिणि! वयणं निसामेहि ॥३७॥
तदा द्वारपालेन लब्धादेशेनाञ्जना त्वरितम् । निस्सारिता पुरात्सख्या समकं परविदेशम् ॥२५॥ सुकुमालहस्तपादा खरप्रस्तरविषमकण्टकाकीर्णेन । पथा गच्छन्त्यतिगुरुकपरिश्रमापन्ना ॥२६॥ यं यं स्वजनस्य गृहं गच्छति आवासस्य कार्येण । तं तं वारयन्ति नरा नरेन्द्रसंप्रेषिताः सर्वम् ॥२७॥ एवं निस्सार्यमाणा सर्वेण जनेन निरनुकम्पेन । घोराटवीं प्रविष्टा पुरुषाणामपि या भयं ददाति ॥२८॥ नानाविधगिरि-प्रचुरा नानाविधपादपैः संच्छन्ना । महद्विस्तीर्णा नानाविधश्वापदाकीर्णा ॥२९॥ वाताऽऽतपपरिषण्णा तृष्णया क्षुधया पीडितशरीरा । एकोद्देशे स्थिता करोति परिदेवनं बाला ॥३०॥ अञ्जनायाः परिदेवनम् -
पउमचरियं
हा कष्टमेव प्रहता विधिनाऽहं विविधदुःखकारिणा । अहेतुवैरिणा कं शरणं वा प्रपद्ये ॥३१॥ भर्त्तारविरहितानां भवति पिताऽऽलयो महिलानाम् । मम पुनः पुण्यैर्विना सोऽपिहु वैरीसमो जातः ॥३२॥ तावदेव हृदयेष्टा मातुः पितु बन्धिवानां च । यावन्न निस्सारयति पति महिलां निजकस्य गृहात् ॥३३॥ तावत्श्रीः सौभाग्यं तावच्च गुरुका भवन्ति महिलाः । अपराधविरहितायाः कथं मम प्रणाशितं सर्वम् ? ॥३५॥ न च मम श्वस्रा न चैव पित्रा मूढभावेन । अयशसो मूलं दलितं दोषस्य परीक्षणं न कृतम् ॥३६॥ एवं बहुप्रकारं रुदन्तीमञ्जनां निवार्य । भणति च वसन्तमाला स्वामिनि ! वचनं निशामय ||३७|| १. पवन्ना- प्रत्य० । २. महिलं निययाउ गेहाओ - प्रत्य० । ३. रोवन्ति अञ्जणं- प्रत्य० ।
Jain Education International
For Personal & Private Use Only
www.jainelibrary.org