Page Text
________________
सीयाहरणे रामविप्पलावपव्वं-४४/१-२५
३६९ एयन्तरम्मि तो सो, भणिओ चित्तप्पभेण मन्तीणं । लङ्काहिवस्स दूयं, पेसेहि इमेण अत्थेणं ॥१२॥ अह रावणस्स दूयं, सिग्धं खरदूसणो विसज्जेउं । बाहपगलन्तनेत्तो, रुयइ य सुयसोगमावन्नो ॥१३॥ दूएणं परिकहिए, जाव च्चिय रावणो चिरावेइ । चोद्दसहि सहस्सेहिं, जोहाणं दूसणो चलिओ ॥१४॥ दूसणबलस्स गयणे, सीया सुणिऊण तूरनिग्योसं । किं किं ? ति उल्लवन्ती, सीया रामं समल्लीणा ॥१५॥ मा भाहि चन्दवयणे !, एए हंसा नहेण वच्चन्ता । मुञ्चन्ति मुहनिनायं, अप्पेहि धणुं पणासेमि ॥१६॥ ताव य आसन्नत्थं, विविहाउहसंकुलं महासेन्नं । दिद्वं समोत्थरन्तं गयणयले मेहवन्दं व ॥१७॥ चिन्तेइ रामदेवो, किं वा नन्दीसरं सुरा एए । गन्तूण पडिनियत्ता, निययट्ठाणाई वच्चन्ति ? ॥१८॥ वंसत्थलम्मि छेत्तुं, अहवा जो सो विवाइओ रणे। वेरपडिउञ्चणत्थे, तस्स इमे आगया बन्धू?॥१९॥ नूणं दुस्सीलाए, तीए गन्तूण दुद्रुमहिलाए । सिटुं च जहावत्तं, तेण इमे आगया इहई ॥२०॥ परिचिन्तिऊण एवं, रामो चावे सकंकडे दिट्ठी । देन्तो य लक्खणेणं, भणिओ वयणं निसामेहि ॥२१॥ सन्तेण मए राहव !, न य जुत्तं तुज्झ जुज्झिउं एत्तो । रक्ख इमं जणयसुर्य, अरीण समुहो अहं जामि ॥२२॥ जंवेल सीहनायं, वेरियपरिवेढिओ विमुञ्चे हं । तंवेल तुमं राघव ! एज्जसु सिग्धं निरुत्तेणं ॥२३॥ एव भणिऊण तो सो, सन्नद्धो गहियपहरणावरणो । अह जुज्झिउं पवत्तो, समयं चिय रक्खसभडेहिं ॥२४॥ लच्छीहरस्स उवरिं, निसायरा विविहसत्थसंघायं । मुञ्चन्ति पव्वयस्स व, धारानिवहं पओवाहा ॥२५॥
एतदन्तरे तदा स भणितश्चित्रप्रभेन मन्त्रिणा । लङ्काधिपस्य दूतं प्रेषयानेनार्थेन ॥१२॥ अथ रावणस्य दूतं शीघ्रं खरदूषणो विसर्थे । बाष्पप्रगलन्नेत्रो रोदिति च सुतशोकसमापन्नः ॥१३॥ दूतेन परिकथिते यावदेव रावणश्चिरयति । चतुर्दशभिस्सहस्रैर्योधानां दूषणश्चलितः ॥१४॥ दूषणबलस्य गगने सीता श्रुत्वा तूर्यनिर्घोषम् । किं किमित्युल्लपन्ती सीता रामे समालीना ॥१५॥ माभैषीश्चन्द्रवदने ! एते हंसा नभसा व्रजन्तः । मुञ्चन्ति मुखनिनादमर्पय धनुं प्रणाशयामि ॥१६॥ तावच्चासन्नस्थं विविधायुधसंकुलं महासैन्यम् । दृष्टं समवस्तरन्तं गगनतले मेघवृन्दमिव ॥१७॥ चिन्तयति रामदेवः किं वा नंदीश्वरं सुरा एते । गत्वा प्रतिनिवृत्ता निजस्थानानि व्रजन्ति ? ॥१८॥ वंशस्थले छित्वाऽथवा यः स व्यापादितोऽरण्ये । वेरप्रतिकारार्थे तस्येम आगता बन्धवः ? ॥१९॥ नूनं दुःशीलया तया गत्वा दुष्टमहिलया। शिष्ट: च यथावृत्तं तेनेम आगता इह ॥२०॥ परिचिन्त्येवं रामश्चापे सककटे दृष्टिम् । ददंश्च लक्ष्मणेन भणितो वचनं निशामय ॥२१॥ सता मया राघव ! न च युक्तं तव योद्धमितः । रक्षेमा जनकसुतामरीणां संमुखोऽहं यामि ॥२२॥ यद्वेलां सिंहनादं वैरिपरिवेष्टितो विमुञ्चेऽहम् । तद्वेलां त्वं राघव ! आगच्छेः शीघ्रं निश्चयेन ॥२३॥ एवं भणित्वा ततः स सन्नद्धो गृहीतप्रहरणावरणः । अथ योद्धं प्रवृत्तः समकमेव राक्षसभटैः ॥२४॥ लक्ष्मीधरस्योपरि निशाचरा विविधशस्त्रसंघातम् । मुञ्चन्ति पर्वतस्येव धारानिवहं पयोधराः ॥२५॥ पउम. भा-२/२३
Jain Education Intemalional
For Personal & Private Use Only
www.janeibrary.org
| SR No. | 004025 |
| Book Title | Paumchariyam Part 02 |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | Parshvaratnavijay |
| Publisher | Omkarsuri Aradhana Bhavan |
| Publication Year | 2012 |
| Total Pages | 214 |
| Language | Hindi, Sanskrit |
| Classification | Book_Devnagari |
| File Size | 5 MB |