Page Text
________________
दसरहपव्वज्जानिच्छयविहाणं-३१/९३-११८
२९५ एत्थ नरिन्दाण जए, परिवाडीआगयं हवइ रज्जं । विवरीयं चिय ड्यं, ताएण अदीहपेहीणं ॥१०६॥ रामस्स को गुणाणं, अन्तं पावेज्ज धीरगरुयस्स ? । लोभेण जस्स रहियं, चित्तं चिय मुणिवरस्सेव ॥१०७॥ अहवा रज्जधुरधरं, सव्वं फेडेमि अज्ज भरहस्स । ठावेमि कुलाणीए, पुहइवई आसणे रामं ॥१०८॥ एएण किं व मज्झं, हवइ वियारेण ववसिएणज्जं ? । नवरं पुण तच्चत्थं, ताओ जेट्ठो य जाणन्ति ॥१०९॥ कोवं च उवसमेङ, पणमिय पियरं परेण विणएणं । आपुच्छइ दढचित्तो, सोमित्ती अत्तणो जणणी ॥११०॥ संभासिऊण भिच्चे, वज्जावत्तं च धणुवरं घेत्तुं । घणपीइसंपउत्तो, पउमसयासं समल्लीणो ॥१११॥ पियरेण बन्धवेहि य, सामन्तसएसु परिमिया सन्ता । रायभवणाओ एत्तो, विणिग्गया सुरकुमार व्व ॥११२॥ सुयसोगतावियाओ, धरणियलोसित्तअंसुनिवहाओ।कह कह विपणमिऊणं, नियत्तियाओ य जणणीओ ॥११३॥ काऊण सिरपणामं, नियत्तिओ दसरहो य रामेणं । सहवड्डिया य बन्धू, कलुणपलावं च कुणमाणा ॥११४॥ जंपन्ति एक्कमेक्कं, एस पुरी जइ वि जणवयाइण्णा । जाया रामविओगे, दीसइ विझाडवी चेव ॥११५॥ लोगो वि उस्सुगमणो, जंपइ धन्ना इमा जणयधूया।जा वच्चइ परदेसं, रामेण समं महामहिला ॥११६॥ नयणजलसित्तगत्तं, पेच्छह जणणि इमं पमोत्तूणं । चलिओ रामेण समं, एसो च्चिय लक्खणकुमारो ॥१७॥ तेसु कुमारेसु समं, सामन्तजणेण वच्चमाणेणं । सुन्ना साएयपुरी, जाया छणवज्जिया तइया ॥११८॥
अत्र नरेन्द्राणां जगति परिपाट्यागतं भवति राज्यम् । विपरितमेव रचितं तातेनादीर्घप्रेक्षिणा ॥१०६।। रामस्य को गुणानामन्तं प्राप्नुयाद् धीर गुरुकस्य ? । लोभेन यस्य रहितं चित्तमेव मुनिवरस्येव ॥१०७॥ अथवा राज्यधुरंधरं सर्वं स्फोट्याम्यद्य भरतस्य । स्थापयामि कुलानीते पृथिवीपतिमासने रामम् ॥१०८॥ एतेन किं वा मम भवति विचारेण व्यसितेनाद्य ? । नवरं पुनस्तथ्यार्थं तातो ज्येष्टश्च जानाति ॥१०९॥ कोपमुपशम्य प्रणम्य पितरं परेण विनयेन । आपृच्छति दृढचित्तः सौमित्र्यात्मनो जननीम् ॥११०॥ संभाष्य भृत्यान्वज्रावर्तं च धनुर्वरं गृहीत्वा । घनप्रीतिसंप्रयुक्तः पद्मसकाशं समालीनः ॥१११॥ पित्रा बान्धवैश्च सामन्तशतैः परिमितौ सन्तौ । राजभवनादितो विनिर्गतौ सुरकुमाराविव ॥११२॥ सुतशोकतप्ता धरणितलावसिक्तांशुनिवहाः । कथं कथमपि प्रणम्य निवर्त्तिताश्च जनन्यः ॥११३॥ कृत्वा शिरः प्रणामं निवतितो दशरथश्च रामेण । सहवधिताश्च बान्धवः करुणप्रलापं च क्रियमाणाः ॥११॥ जल्पन्त्येकैकमेषा पुरी यद्यपि जनपदाकीर्णा । जाता रामवियोगे दृश्यते विन्ध्याटवीव ॥११५॥ लोकोऽप्युत्सुकमना जल्पति धन्येमा जनकसुता । या व्रजति परदेशं रामेण समं महामहिला ॥११६॥ नयनजलसिक्तगात्रां पश्यत जननीमिमां प्रमुच्य । चलितो रामेण सममेष एव लक्ष्मणकुमारः ॥११७॥ तयोः कुमारयोः समं सामन्तजन गच्छता । शून्या साकेतपुरी जाता क्षणवर्जिता तदा ॥११८॥
१. जणणि-प्रत्य० । २. परिवृता इत्यर्थः । ३. धणकणाइण्णा-प्रत्य० ।
Jain Education Interational
For Personal & Private Use Only
www.jainelibrary.org
| SR No. | 004025 |
| Book Title | Paumchariyam Part 02 |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | Parshvaratnavijay |
| Publisher | Omkarsuri Aradhana Bhavan |
| Publication Year | 2012 |
| Total Pages | 214 |
| Language | Hindi, Sanskrit |
| Classification | Book_Devnagari |
| File Size | 5 MB |